Jaką wartością jest dla Ciebie spokojny sen? Czy zastanawiasz się nad wagą wypowiadanych każdego wieczoru życzeń dobrej nocy? Przecież to takie proste: zamykasz oczy i pozwalasz myślom płynąć. Wszystko zaczyna się za sobą zlewać i płynnie zapadasz w sen. Jest w tym nieuchwytnym momencie coś magicznego, ale nie ma niczego niepokojącego. Dla Asi jednak spokojnie przespana noc, to największe marzenie. Bowiem kiedy ona zasypia, jej organizm zapomina o oddychaniu.

Tylko wystajaca z szyi rurka tracheostomijna zdradza, że coś jest nie tak. Asia biega, bawi się - jest taka jak każde inne dziecko. W ciągłym gadaniu, wszędzie jej pełno. Nadzwyczajnie wręcz ciekawa świata. Bo przecież wszystko jest dla niej takie nowe…

Pod skrzydła Domu w Łodzi - jedynego w Polsce domu dziecka dla dzieci chorych, Asia trafiła w grudniu. Wcześniej całe swoje życie, ponad 3 i pół roku, spędziła na Oddziale Intensywnej Terapii szpitala w Opolu. Tam zostawili ją jej rodzice. Przyjazd do Łodzi był dla niej jak piękny, gwiazdkowy prezent. Po raz pierwszy poza szpitalnymi murami, po raz pierwszy w miejscu, które można nazwać domem, mimo że to tak naprawdę tylko jego erzac…

Asia ma trzy i pół roku. Razem ze swoimi opiekunami poznaje świat - jego atrakcje i wspaniałości. Jeszcze przed przyjazdem Asi do Łodzi, inne dzieci wymyślały co jej pokazać, gdzie ją zabrać. Park, teatr, kino, muzeum, a nawet tak prozaiczne rzeczy jak zakupy czy przejażdżka tramwajem. Dla kogoś takiego jak Joasia, dla kogoś kogo cały świat zamykał się w czterech ścianach szpitalnego oddziału, atrakcją jest nawet zwyczajny spacer ulicami miasta.

W ciągu dnia Asia jest wulkanem energii i cudownego uśmiechu. Chłonie życie wszystkimi zmysłami. Wszystkiego próbuje - tak bardzo jest bardzo ciekawa świata. Uwielbia tańczyć, śpiewać, rysować, a także czytać książeczki. Jest niesamowicie samodzielna i zaradna. Miło jest patrzeć, jak świetnie sobie ze wszystkim radzi. Cała jej zaradność nie zdaje się jednak na nic, gdy zapada zmrok…

Dziewczynka cierpi na schorzenie podobne do Klątwy Ondyny - gdy zasypia jej organizm zapomina o oddychaniu. Dlatego całą noc czuwają przy niej pielęgniarki, które Asia nazywa ciociami. Z niepokojem mierzą czas pomiędzy kolejnymi oddechami. Zbyt duża przerwa pomiędzy jednym a drugim, to powód do podniesienia natychmiastowego alarmu. Nad oddechem Asi czuwa też sprzęt, pod który podłączana jest każdej nocy. Bez niego mogłaby się już nigdy nie obudzić...

Kiedy w ciągu dnia Asia jest zmęczona, nie może tak po prostu pójść się zdrzemnąć. Niewinna drzemka jest dla niej śmiertelnym zagrożeniem. Gdy Asia zapada w sen, każdy jej oddech może być tym ostatnim. Choć jej opiekunowie pragną by jeździła na wakacje, wycieczki, by poznawała świat, na razie nie jest to możliwe.

Tego, co tak naprawdę dolega Asi, nie wiedzą nawet lekarze. Wciąż szukają odpowiedzi, by móc wdrożyć skuteczne leczenie. Tymczasem jedyną rzeczą, która mogłaby pomóc dziewczynce w normalnym funkcjonowaniu, jest mały, przenośny respirator. Kompaktowy, niewielki sprzęt, który można zabierać wszędzie ze sobą. Urządzenie, dzięki któremu mogłaby rozwinąć skrzydła. Tak bardzo potrzebne i tak bardzo drogie.

Asia ma zaledwie cztery lata, ale życie zdążyło ją już straszliwie doświadczyć, choć niczym sobie na to nie zasłużyła. Po miesiącach pobytu w szpitalu, udało znaleźć się dla niej bezpieczny kąt. Miejsce gdzie może być szczęśliwa. Gdzie może się uczyć, rozwijać i spędzać pełne wrażeń dnie. Teraz czas na to, by zapewnić jej także spokojne noce. By wypowiadane wieczorem przez ciocie “dobranoc”, nie było tylko pobożnym życzeniem. By w przyszłości bez przeszkód mogła dojść tam, gdzie chce...