Wyrywamy Kubę z zimnych objęć autyzmu!

Przez całe dwa lata nawet nie przypuszczaliśmy, że z los naszego syna tak bardzo się zmieni, że ze zdrowego, prawidłowo rozwijającego się chłopca już niedługo stanie się zamkniętym w swoim świecie Kubusiem, świecie, do którego nie będzie chciał nikogo dopuścić... Od marca 2011 zaobserwowaliśmy, że  rozwój intelektualny zatrzymał się, a następnie przyszedł regres. Zabawy ograniczyły się do ustawiania w szeregu różnych przedmiotów i do wpatrywania się w jeden punkt. Twarz Kubusia nabrała obojętnego wyrazu. Zupełnie przestał się uśmiechać, okazywać emocje, nawiązywać kontakt wzrokowy. Pojawiły się też poważne problemy z układem pokarmowym. Autyzm dziecięcy - tak brzmiała diagnoza, która wywróciła nasz świat do góry nogami. 

Rozpoczęliśmy kosztowną terapię, która trwa do dzisiaj. Syn wymaga całodobowej opieki, codziennego dowożenia na zajęcia, musiałam zrezygnować z pracy, by móc zająć się nim i dwiema córkami. Na szczęście ostatnio zauważamy, że Kuba robi coraz większe postępy. Utrzymuje kontakt wzrokowy, odpowiada znakami na pytania, mówi pojedyncze sylaby. Wiemy, że bardzo chciałby pójść do szkoły, ponieważ na razie ma nauczanie w domu. By mógł zostać przyjęty do szkoły, musi zacząć pisać na klawiaturze bez wspomagania, co umożliwi mu swobodną komunikację z nauczycielami i rówieśnikami.

Turnus rehabilitacyjny daje możliwość przeprowadzenia w jednym miejscu intensywnej terapii na wielu płaszczyznach. Kuba przez dwa tygodnie będzie mógł korzystać z zajęć i zabiegów pod okiem doświadczonych terapeutów. Wierzymy, że dzięki turnusom rozwinie się na tyle, że pójście do szkoły stanie się możliwe! Prosimy o pomoc!

Rodzice Kubusia