Moja przyszłość jeszcze będzie piękna...

Pod koniec ciąży czułam ogromny strach. To wtedy, w 35 tygodniu ciąży istniało zagrożenie życia naszego synka, który musiał przyjść na świat przez cesarskie cięcie. Poważna wada kręgosłupa miała doprowadzić do sytuacji, w której synek nigdy nie stanie na własnych nóżkach. Nie poddaliśmy się, włożyliśmy nie tylko my, ale i Ksawery mnóstwo pracy w to, by mógł chodzić. Z miesiąca na miesiąc nasz synek stawał się coraz silniejszy i sprawny. Dziś chodzi przy pomocy specjalistycznego tylnego chodzika. Niestety, gdy skończył 3-latka, rozpoznano u niego autyzm. Płacz i użalanie się nad losem nic nie da. Wiemy, że konieczna jest rehabilitacja, zajęcia z logopedą. Ponownie zebraliśmy wszystkie siły, jakie w sobie mieliśmy, by walczyć o sprawność i samodzielność Ksawerego. Nie chcemy, by pieniądze były przeszkodą, która nie pozwoli mu osiągnąć tego, co tak naprawdę jest w zasięgu reki! Prosimy, pomóż nam!