Kochamy naszą córeczkę. Dlatego też ciężko nam ze świadomością, że jej życie nie będzie łatwe, przynajmniej w najbliższych latach. Nie zmienimy diagnozy, ale nie oznacza to, że chcemy się poddać!

Lenka miała 1,5 roku, kiedy zauważyliśmy, że coś jest chyba nie tak. Próbowaliśmy sami siebie uspokoić, że to nic takiego, ale rodzicielska intuicja nie dawała nam spokoju… 

Wiemy, że każde dziecko jest inne, jednak zachowanie Leny znacznie różniło się od zachowania jej sióstr w tym samym wieku. Lenka była wiecznie nadpobudliwa, nerwowa, nie lubiła żadnych zmian wokół siebie. To jeszcze bardziej nas zaniepokoiło…

Po nitce po kłębka, przy wsparciu wielu lekarzy i specjalistów odkryliśmy tajemnicę – Lena ma autyzm dziecięcy. Wtedy już wszystko było jasne. Więcej, dowiedzieliśmy się, że jej rozwój jest na poziomie 18-miesięcznego dziecka, a nasza córka w chwili postawienia diagnozy miała już 3 lata!

Z czasem nasze trudności zaczęły narastać. Pojawiła się wybiórczość pokarmowa, a kontakt z Leną stawał się coraz słabszy. Córeczka przestała komunikować się z nami za pomocą słów. Potem zaczęła tak jakby oddalać się od nas, zamykając w swojej niewidzialnej przestrzeni…

Autyzm nie jest chorobą, którą można wyleczyć. Z tym zaburzeniem trzeba po prostu nauczyć się żyć, aby później móc odnaleźć sie w rzeczywistości, która prędzej czy później dopadnie naszą córeczkę. 

Nie możemy dłużej czekać. Sami nie pomożemy własnemu dziecku. Lena potrzebuje pomocy profesjonalistów, którzy w ramach rehabilitacji i terapii pomogą jej odnaleźć się w naszym świecie. Bez tej pomocy, może pozostać po tej drugiej stronie lustra…

Będziemy bardzo wdzięczna, jeżeli ktoś z Państwa postanowi wesprzeć zbiórkę dla naszej córeczki. Gdybyśmy mieli inne wyjście, nie prosilibyśmy o pomoc. Niestety, rzeczywistość i dla nas okazała się zbyt trudna…

Rodzice Leny