Nagły poród i ogromne komplikacje… Tak rozpoczęło się życie Mikołaj i do dziś jest walką o lepszą przyszłość. Dla mojego synka zrobiłabym wszystko. Zajmuję się nim codziennie, od rana do wieczora, w nocy i w dzień. I gdyby się dało, poświęciłabym mu jeszcze więcej czasu! 

Urodził się 6 kwietnia 2019 r. przez nagłe cięcie cesarskie z powodu objawów zagrożenia płodu z hipotrofią, zaburzeniami oddychania, wrodzonym zapaleniem płuc i małopłytkowością. Cały pobyt w szpitalu był dla nas koszmarem. Badanie za badaniem, diagnoza za diagnozą, kroplówki, leki, koszmar trudny do przeżycia dla każdego rodzica... 

Mikołaj od urodzenia był dzieckiem niespokojnym, dużo płakał i mało spał. Gdy skończył 3 miesiące, u synka zdiagnozowano wzmożone napięcie mięśniowe. Rozpoczęliśmy rehabilitację metodą Bobath. Musieliśmy zrobić wszystko, by oszczędzić mu bólu i stresu. 

Czuliśmy, że to jeszcze nie koniec, że trzeba dalej szukać przyczyny jego trudności. Matczyna intuicja nie pozwalała mi się zatrzymać. W czerwcu 2020 r. został przeprowadzony u Mikołaja rezonans magnetyczny głowy, który wykazał hipoplazję ciała modzelowatego odpowiadającego za przekazywanie informacji między półkulami mózgu oraz torbiel pajęczynówki. Została też zdiagnozowana encefalopatia niedotleniowo-niedokrwienna. 

Niestety na ten moment nasz synek jest znacznie opóźniony psychoruchowo – jego rozwój jest na poziomie kilkumiesięcznego dziecka.

 Mikołaj nie siedzi, nie raczkuje, nie chodzi, od niedawna pełza i podejmuje próby wchodzenia w pozycję czworaczą. Mikołaj mówi tylko pojedyńcze słowa, dyzartycznie, nie sygnalizuje potrzeb fizjologicznych. Mikołaj jest pod opieką wielu specjalistów tj. neurologa, neurologopedy, psychologa, oraz rehabilitantów metodą Bobath i metodą Vojty.

W październiku br. została postawiona synkowi diagnoza Mózgowego porażenia dziecięcego pod postacią obustronnego niedowładu połowiczego z zespołem rzekomoopuszkowym na tle enefalopatii niedotleniowo-niedokrwiennej z okresu płodowego. 

Intensywna rehabilitacja, wizyty u specjalistów, terapia logopedyczna, poznawcza i ogólnorozwojowa – tego wszystkiego potrzebuje nasz Mikołaj, a generuje to ogromne kwoty. Miesięczny koszt rehabilitacji Mikołaja przewyższa nasze możliwości finansowe. Żyjemy w ciągłym strachu, że zabraknie na tak bardzo potrzebne leczenie...

W tym momencie potrzebujemy środków na turnus rehabilitacyjny i dalszą rehabilitację synka, która pomoże mu lepiej się rozwijać. Niestety, aktualnie tylko mąż może pracować. Zrezygnował ze wszystkiego, aby zapewnić naszemu synkowi wszystko, by tylko lepiej się rozwijał. 

Jego uśmiech trzyma nas przy życiu! Do tej pory tak trudno było nam prosić o pomoc, sami staraliśmy się radzić sobie z wszystkimi przeciwnościami losu. Dziś prosimy o pomoc dla naszego ukochanego dziecka i wymarzonego synka, bo bez tego nie damy rady!

Maria, mama