By nie stracić nadziei na piękne jutro

Za nami już tak wiele, wiele trudu, bólu, łez, a wciąż jesteśmy dopiero na początku naszej drogi, na której końcu nieustannie mam nadzieję zobaczyć lepszą przyszłość Milanka.

Wierzyłam, że mój synek będzie zdrowy, tak bardzo cieszyłam się, że już niedługo przywitam go na świecie. Los miał dla mnie inny plan, a ktoś tam na górze zdecydował, że będę musiała mieć w sobie niesamowicie dużo siły, by udźwignąć to, że Milanek jest tak chory... Nierozpoznane na czas odklejanie się łożyska spowodowało trwałe uszkodzenia mózgu. Po urodzeniu synek spędził trzy miesiące na OIOM-e, gdzie nikt nie dawał mu szans na przeżycie, on jednak się nie poddał!

Dziś Milan ma już 6 lat, od urodzenia jest dzieckiem niepełnosprawnym leżącym. Synek wymaga systematycznych ćwiczeń, sprzętu rehabilitacyjnego i ortopedycznego. Z biegiem lat jego potrzeby są coraz większe, a koszty związane z leczeniem coraz wyższe. Nie możemy dopuścić do sytuacji, gdy brak pieniędzy sprawi, że nie będziemy w stanie zaspokoić jego podstawowych potrzeb. Już raz prosiłam Cię o pomoc, a Ty dałeś mi nadzieję, na to, że wszystko się ułoży. Dziś muszę prosić Cię znowu... Turnus rehabilitacyjny to dla Milanka życiowa szansa, sama jednak nie jestem w stanie udźwignąć jego kosztów. Pomóż mi, proszę!