Nie masz jeszcze konta na Siepomaga.pl?
Nie masz jeszcze konta na Siepomaga.pl?
Kochani,
12 września Wiktoria przeszła operację serca w Munster! Dostała tę szansę dzięki Wam – ludziom, którzy postanowili jej pomóc.
Pierwsze chwile po operacji były trudne. Był ból i gorączka. Podczas operacji doszło do komplikacji – pękł balon do plastyki zastawki. Z pomocą chirurgów naczyniowych udało się wydostać jego część z żyły, w której utknął. Na szczęście – sytuacja została szybko opanowana. Teraz Wiktoria musi odpocząć i, przede wszystkim, wyleczyć bardzo zniszczoną w trakcie wczorajszego zabiegu żyłę biodrową – jej jedyne drożne dojście naczyniowe do serca.
To było 19 cewnikowanie serca Wiki – lekarze są pełni podziwu!💪 ♥️ Dziękujemy że jesteście - to bardzo ważne teraz ♥️
Mam 14 lat i krytyczną wadę serca. Żyję dzięki rozrusznikowi – urządzeniu, które pozwala mojemu sercu bić i które dziś wymaga jak najszybszej wymiany. Razem z nim musi zostać wymieniona zastawka. Co będzie, jeśli nie zdążę? Moje serce może się wtedy zatrzymać na zawsze. Mam coraz mniej czasu, a przecież to chyba jeszcze nie moment, by myśleć o umieraniu. Pomożesz mi zostać na tym świecie?
Mam na imię Wiktoria. Miałam tylko miesiąc, kiedy lekarze po raz pierwszy operowali moje serce. Nie mam prawa tego pamiętać, ale wszystko wiem z opowiadań mamy. Zresztą jest jeszcze długa blizna na mojej klatce piersiowej – pamiątka, która zawsze przypomina mi o moich chorym sercu i wszystkich operacjach. W pierwszym miesiącu założono mi specjalną opaskę na tętnice płucną. Opaskę, która miała być zdjęta w szóstym miesiącu mojego życia. I pewnie byłaby, gdyby przyjęto mnie na oddział. Niestety odsyłano nas od drzwi do drzwi. Zdjęto ją dopiero w dwudziestym miesiącu mojego życia. Razem z tętnicą, bo przez cały ten czas opaska po prostu w nią wrosła... Prawdopodobnie ten błąd zaprowadził mnie do stanu, w którym jestem teraz.
Operacja trwała 17 godzin. W konsekwencji doszło u mnie do padaczki i rozregulowania rytmu serca. Moja mama usłyszała, że mogę nie przeżyć. Padło zdanie o hospicjum, o tym, że moje serce może nie wytrzymać kolejnych miesięcy. Mama nie chciała nawet słyszeć o hospicjum. Nie poddała się. W miejsce tętnicy, którą wcześniej trzeba było usunąć, wstawiono najpierw sztuczną tętnicę, a później pochodzącą od człowieka. Miałam trzy latka, kiedy z powodu zbyt niskiego tętna wstawiono mi pierwszy rozrusznik serca. Całe dzieciństwo musiałam bardzo na siebie uważać. Męczyłam się szybciej niż inni i częściej niż inni musiałam stawiać się w szpitalach. Moje chore serce cały czas musiało być pod kontrolą – było jak bomba zegarowa.
Rozwiązania, które proponowali lekarze zwykle nie wytrzymywały długo. Po czterech bardzo ciężkich operacjach w Polsce mama zaczęła szukać pomocy za granicą. Tak dotarła do profesora Malca z Kliniki Uniwersyteckiej w Munster w Niemczech.
Mama Wiki: Profesor połączył serce Wiki z płucami specjalnym tunelem i wstawił jej zastawkę biologiczną. Niestety Wiktoria należy do tej grupy dzieci, u których organizm odrzuca wszystko, co wszczepione. Musi ciągle walczyć – nie dość, że ze straszną chorobą, to dodatkowo z własnym organizmem, który zachowuje się tak, jakby nie chciał wyzdrowieć. A Wiki przecież tak bardzo chce żyć!
W procesie dojrzewania Wiktorii wstawione w jej organizm tętnice i zastawka uległy znacznemu zwężeniu. Jest szansa, aby przeprowadzić operację bez kolejnego (szóstego już) otwierania klatki piersiowej! Tylko dlatego, że użyte podczas ostatniego zabiegu w Niemczech, materiały tj. tętnice i zastawka uległy zwężeniu, a nie zniszczeniu, operację można wykonać przezżylnie. Na dzień dzisiejszy Wika wymaga pilnej wymiany zastawki pnia płucnego z poszerzeniem tętnic płucnych i jednoczesną wymianą rozrusznika serca w klinice w Munster! Termin wyznaczono już na lipiec! Niestety cena za operację jest olbrzymia…
Wiki z każdym dniem słabnie, każdy wirus jest dla niej bardzo niebezpieczny. Nie jest w stanie chodzić już do szkoły… W Polsce nikt nie chce podjąć się operacji – wada Wiki jest zbyt skomplikowana. Zasugerowano nam powrót do Munster...
Wiki ma przed sobą całe życie. Jestem jej mamą i zrobię wszystko, aby mogła je przeżyć. Błagam Cię, pomoż mi zdążyć z ratunkiem!
Ładuję...
Na Siepomaga.pl możesz być spokojny o bezpieczeństwo swoich darowizn. Zbiórki weryfikowane są trzyetapowo i publikowane z pełną odpowiedzialnością. Dlatego zaskoczeniem może być dla Ciebie, że uruchamiamy akcje pomocowe nawet w 24 godziny od otrzymania dokumentów. Pozwala nam na to dziesięcioletnie doświadczenie oraz wypracowane przez nas procedury.
Etap 1
odbywa się na poziomie fundacji, do której przynależy osoba Potrzebująca.
Jeśli Podopieczny należy do Fundacji Siepomaga – fundacja jest w posiadaniu dokumentów potwierdzających dane osobowe oraz historię choroby osoby zgłaszanej. Jeśli natomiast Podopieczny należy do innej Organizacji Pozarządowej - fundacja partnerska ma obowiązek zweryfikowania zgłoszenia Potrzebującego. Akceptacja zgłoszenia jest jednoznaczna z posiadaniem przez organizację niezbędnych dokumentów weryfikujących.
Etap 2
to ustalenie kwoty i celu zbiórki.
W celu ustalenia celu oraz kwoty zbiórki weryfikowane są dokumenty kwalifikujące do leczenia bądź zakupu sprzętu medycznego, np.: faktura pro forma, kwalifikacja do leczenia, faktury za rehabilitację na ustalony okres poprzedzający zbiórkę itp.
Etap 3
– rozmowa.
Każdorazowo Redaktor siepomaga.pl kontaktuje się z osobą Potrzebującą, bądź jej opiekunem, przed publikacją zbiórki. Rozmowa ma na celu opisanie zmagań osoby Potrzebującej z chorobą. Jest jednak również świetnym momentem na zweryfikowanie potrzeb czy rozwianie ewentualnych wątpliwości.
