Gdy bezsilność odbiera nadzieję...

Czasem mam odwagę marzyć, wyobrażać sobie, że Zuzia nie cierpi, nie choruje, że padaczka jej już nie zagraża... Codzienność boleśnie uświadamia mi, że jej życie już zawsze będzie wyglądało inaczej, niż to, które mają inne dzieci w jej wieku. Zuzia ma rozwojową wadę mózgu i padaczkę lekooporną. Ma dopiero dwa latka, a jej życie odmierzane jest godzinami uporczywej rehabilitacji i leczenia. 

Wiem, że zrobię wszystko, co tylko będę mogła, by Zuzia miała dobre i szczęśliwe życie. Być może nigdy nie uda mi się znaleźć specjalisty, który ją wyleczy, ale mogę tu i teraz pomóc walczyć jej ze skutkami padaczki. Turnusy rehabilitacyjne dają jej tak wiele, ale ich koszt jest dla mnie zbyt duży. Proszę, pomóż mojej Zuzi zrobić kolejny krok ku sprawniejszemu życiu!

Agnieszka - mama Zuzi