Stan Alexa się pogarsza... Proszę, pomóż w walce o moje dziecko!

Świat od pierwszych chwil nie był dla mojego synka łaskawy. Alex przyszedł na świat jako wcześniak, maleńki i słaby, a przez pierwsze trzy miesiące nie był w stanie samodzielnie jeść. Karmiono go przez sondę. Kiedy wydawało się, że najtrudniejsze za nami – pojawiły się kolejne problemy. 

Alex nie rozwijał się tak, jak inne dzieci. Nie reagował na imię, nie mówił, unikał kontaktu wzrokowego. Gdy mówiłam o tym specjalistom, często słyszałam, że „wyrośnie”, że jestem przewrażliwioną mamą. Ale matczyne serce czuło, że coś jest nie tak. 

Nie mogłam jednak się poddać. Po wielu miesiącach starań i szukania pomocy Alex został objęty wczesnym wspomaganiem rozwoju oraz rehabilitacją. Zaczęłam też intensywnie pracować z nim w domu, ucząc się wszystkiego, co mogłoby mu pomóc. W końcu kolejne diagnozy zaczęły potwierdzać moje obawy: afazja, zaburzenia mowy, problemy sensoryczne, nadwrażliwość słuchowa, obniżone napięcie mięśniowe…

W zerówce trudności mojego synka stały się jeszcze bardziej widoczne. Alex nie mówił pełnymi zdaniami, więc dzieci nie rozumiały go i nie chciały się bawić. Widziałam, jak wracał ze szkoły ze łzami w oczach, czując się inny i samotny. A ja cierpiałam razem z nim.

Dziś Alex uczęszcza do szkoły specjalnej. Wymaga mojej stałej obecności i pomocy przy codziennych czynnościach, nawet tych najprostszych – higienicznych czy samoobsługowych. Potrzebuje uporządkowanego planu dnia, bo każda zmiana czy nowa sytuacja powoduje u niego ogromny lęk i płacz.

Mimo lat rehabilitacji i terapii walka o Alexa trwa nadal. Ostatnie badania genetyczne wykazały nowe, nieprawidłowe warianty genów, które mogą być przyczyną jego problemów. Niestety, stan synka się pogarsza, a Alex ma coraz większe trudności z poruszaniem się, a regres postępuje.

Terapeutka powiedziała wprost: potrzebujemy intensywniejszej, prywatnej rehabilitacji, by zatrzymać pogłębianie się jego problemów. Konieczne są też kolejne kosztowne badania genetyczne i neurologiczne, które pozwolą zrozumieć, co się dzieje z moim dzieckiem.

Każdy dzień to walka o to, by Alex mógł dalej się rozwijać, by nie stracił tego, co już udało się wypracować przez lata terapii. Z całego serca proszę Was o pomoc w dalszym leczeniu i rehabilitacji mojego synka.

Mama Alexa