Grudzień 2016 zatrzymał moje życie. W trakcie pracy upadłem z wysokości na plecy, jeszcze dłuższą chwilę po wypadku wierzyłem, że brak czucia minie, że to moment, a za chwilę wszystko wróci do normy. Nie zdawałem sobie sprawy, że wypadek mógł być dla mnie aż tak niebezpieczny, że być może resztę życia spędzę przykuty do wózka. Nadal jestem więźniem własnego ciała, ale nie chcę się poddać, chcę walczyć o moją sprawność, pokazać, że chcieć to móc! Na przeszkodzie stoi tylko brak pieniędzy. Dlatego proszę Was o pomoc. Wierzę, że okazana pomoc wróci do każdego!