Minęło już 10 lat, a mi nadal tak trudno pogodzić się z  wypadkiem motocyklowym Dawida. 11 kwietnia 2011 zmienił niemal wszystko w naszym życiu. Syn stał się osobą niepełnosprawną, a przez te wszystkie lata rehabilitacji wciąż nie odzyskał utraconej sprawności. Dawid miał stłuczone obydwa płaty czołowe i obydwa płaty boczne mózgu. Lekarze odbierali nam jakąkolwiek nadzieję na to, że syn przeżyje. Kiedy po dwóch miesiącach śpiączki wybudził się, nie było z nim żadnego kontaktu. Dawid wymagał całodobowej opieki, a przez to, że sam nie założył rodziny, musiałam zrezygnować z pracy, by mój się nim opiekować. 

10 lat minęło nam na nieustającej rehabilitacji, na walce o każdą umiejętność, którą zabrał wypadek. Ta walka pochłonęła ogromne sumy pieniędzy, dlatego dziś musimy prosić o pomoc. Każda złotówka to dla Dawida szansa na dalszą rehabilitację, szansa na większą samodzielność, którą może otrzymać właśnie dzięki Tobie!

Zofia, mama