Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia Dom Zakonny w Krakowie
Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia, w którym żyła i zmarła św. Siostra Faustyna, założyła m. Teresa, Ewa z książąt Sułkowskich hrabina Potocka. Po ośmiomiesięcznej praktyce w Domu Miłosierdzia w Laval (Francja) wróciła do Polski i na zaproszenie abp. Zygmunta Szczęsnego Felińskiego objęła w Warszawie „Dom Schronienia” dla dziewcząt potrzebujących odnowy moralnej (prostytutek).
1 listopada 1862 roku abp Feliński poświęcił kaplicę i dom dla dziewcząt, i ten dzień przyjmuje się jako datę powstania Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce. W prowadzonych przez siostry „Domach Miłosierdzia” schronienie znajdowały dziewczęta i kobiety, które z własnej woli pragnęły przemiany swego życia. W 1878 roku doszło do połączenia ze Zgromadzeniem w Laval i uzyskania dekretu pochwalnego Stolicy Świętej.
Odtąd Zgromadzenie Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Polsce funkcjonuje na prawie papieskim, także po odłączeniu się w 1922 roku od Zgromadzenia z Laval.W okresie międzywojennym XX wieku coraz więcej było młodych dziewcząt (kierowanych przez kuratoria, sądy i osoby prywatne), dla których stopniowo zorganizowano system szkolny. W ten sposób „Domy Miłosierdzia”, które były miejscem pracy i modlitwy, przekształcały się w zamknięte zakłady wychowawcze z programem nauczania w zakresie szkoły podstawowej i średnich szkół zawodowych.
