Irenka ma 9 lat. Choruje na cukrzycę typu I. Mieszka na Ukrainie, gdzie systemy do kontrolowania cukrzycy u dzieci nie są refundowane, tak jak w Polsce . Jest wesołą, bystrą i ciekawą świata dziewczynką. Irenka umie sama  sobie wyliczyć dawki insuliny i dopilnować diety. Codziennie kłuje sobie palce glukometrem po 6-8 razy dziennie, bo bardzo pilnuje poziomu cukru. W szpitalu dowiedziała się, że w Polsce, tak jak w innych krajach, stosuje się metodę, która umożliwia bezpieczną kontrolę poziomu cukru bez konieczności kłucia się w palce. Od tamtej pory Irenka nie marzy o niczym innym. Szczególnie, że   dziewczynka wchodzi w okres dojrzewania, w którym szczególnie trudno jest utrzymać prawidłowy poziom cukru. System kosztuje jednak około 500 złotych miesięcznie.  Na Ukrainie to wydatek równy połowy pensji. Dla rodziny, która utrzymuje się z jednej pensji ( mama Irenki nie pracuje, bo się nią opiekuje) to zakup nierealny.