Ojciec niepełnosprawnych dzieci walczy o protezę - pomóż!

Minęło raptem kilka miesięcy, a ja cały czas żyję wspomnieniami sprzed amputacji nogi, pamiętam, jak dobrze było być sprawnym człowiekiem, a przede wszystkim sprawnym tatą dla moich chorych dzieci. W połowie sierpnia to się jednak drastycznie zmieniło. Z powodu tętniaka podkolanowego trafiłem do szpitala, gdzie konieczna operacja odjęcia nogi. W ten sposób uratowano mi życie, ale moja codzienność nie ma już zbyt wiele wspólnego z tym starym życiem.

Opieka nad dziećmi i praca na małym gospodarstwie rolnym pochłaniały cały mój czas. Wiedziałem, jak bardzo jestem im potrzebny, a dziś przez amputację czuję się prawie całkowicie bezradny... Człowiek nie docenia swojej sprawności do momentu, kiedy ją utraci. Jak wiele znaczy, że możesz samodzielnie wstać z łóżka i po prostu pójść do kuchni, łazienki, albo zejść po schodach. Dzisiaj wiele prozaicznych rzeczy staje się wyzwaniem na miarę wejścia na Giewont. 

Wciąż wierzę, że jeszcze uda mi się stanąć na dwóch nogach, znów będę wsparciem, a nie obciążeniem, dla moich bliskich. Proteza i rehabilitacja dają mi z jednej strony nadzieję, a z drugiej odbierają ją, bo koszty z tym związane są ogromne... Dziś odczuwam bóle fantomowe, które utrudniają mi życie, nie pozwalają spokojnie przetrwać codzienności, która jest dziś dla mnie tak bardzo kłopotliwa. Proszę o pomoc nie tylko dla siebie. Proteza ułatwi życie całej mojej rodziny!

Józef