Są też takie pytania, na które matce odpowiedzieć jest o wiele trudniej. “Kiedy przestanie boleć? Mamusiu, czy możesz zrobić coś, żeby ten ból minął?". Trudno o jakiekolwiek słowa, kiedy wie się, że niewiele można zrobić, bo skurcze spastyczne przychodzą nagle, zabierając uśmiech i wykrzywiając twarz grymasem bólu. Trudno, bo nie wiadomo tak naprawdę, ile będą trwały... Jestem mamą Kacperka i zrobię wszystko, by w jego życiu bólu było jak najmniej, dlatego proszę Cię o pomoc.

Kacper choruje na Mózgowe Porażenie Dziecięce. Najpierw, zamiast w ręce mamy, która tak bardzo na niego czekała, trafił do inkubatora – urodził się z niewydolnością oddechową. W 3 tygodniu życia zachorował na zapalenie płuc. Oprócz tego lekarze zdiagnozowali odmę płucną, kwasicę metaboliczną i niedokrwistość wtórną.  W efekcie zaburzony został układ nerwowy, co doprowadziło do Dziecięcego Porażenia Mózgowego – choroby, która do dziś zabiera sprawność i skazuje Kacperka na codzienne zmaganie się z bólem.

Kacper cały czas uczy się chodzić. Systematyczna rehabilitacja jest jedyną drogą, która może zaprowadzić Kacpra do sprawności. Drogą bardzo kosztowną, bo ćwiczenia na specjalistycznym sprzęcie prowadzone przez fachowców wymagają dużych pieniędzy. Dzięki pomocy wspaniałych ludzi Kacper mógł kontynuować rehabilitację. Niestety choroba Kacperka nie daje tak łatwo za wygraną, a rehabilitację trzeba kontynuować... Dzięki niej Kacperek siedzi samodzielnie, potrafi się podnieść z pozycji siedzącej do stojącej z moją pomocą, poprawiła się u niego koordynacja wzrokowo-ruchowa. 

Wychowuję Kacpra sama. Walczę o syna każdego dnia, aby wrócił do zdrowia, aby mógł się samodzielnie poruszać, a nie oglądać i poznawać świat na wózku i moich rękach. Dlatego proszę jeszcze raz o pomoc. Nie możemy przerwać rehabilitacji, bo wtedy zaprzepaścimy całą naszą ciężką pracę. Proszę, pomóż nam...

Agnieszka, mama Kacperka