Kamil i Karol nie znają życia bez bólu – pomocy!

Jestem tatą trzech synów. Niestety, dwóch z nich od urodzenia zmaga się z dziecięcym porażeniem mózgowym. Karol ma 36 lat, Kamil jest o 5 lat młodszy, a ich życie to nieustanny ból, który każdego dnia łamie mi serce… Bardzo często chce mi się płakać, ale wiem, że muszę być silny dla nich!

Moi synowie od początku swojego życia walczą z niewyobrażalnym cierpieniem. Kiedy po zrobieniu badań dowiedziałem się, że u Karola wykryto tak ciężką chorobę, nie mogłem w to uwierzyć. Kilka lat później ta sama diagnoza pojawiła się u mojego młodszego dziecka. Byłem załamany! Nie potrafiłem zrozumieć, dlaczego los tak dotkliwie doświadczył moje dzieci...

Codzienność braci jest bardzo trudna. Kamil i Karol poruszają się tylko przy pomocy wózka inwalidzkiego, nie mogą nawet poruszyć palcem… Nic nie mówią, mogę się jedynie domyślać, czego w danym momencie potrzebują. Ze względu na silne napięcia mięśni towarzyszy im też niewyobrażalny ból. Karol właściwie cały czas płacze, bardzo często nie może też spać. Ten widok sprawia, że moje serce pęka na pół. Kamil z kolei zazwyczaj cierpi po cichu...

Szansą na uśmierzenie tego potwornego bólu jest terapia spastyki toksyną botulinową. Dzięki specjalnym zastrzykom, które będą podawane co kwartał, napięcia mięśni mogą odczuwalnie się zmniejszyć. Karol otrzymał już pierwszą dawkę i teraz jest w stanie przesypiać noce, co wcześniej było nie do pomyślenia. Tak bardzo mnie to cieszy!

Niestety, koszty terapii znacznie przewyższają moje możliwości, ale wiem, że nie mogę się poddać. Karol i Kamil nie znają życia bez bólu, dlatego tak bardzo chcę, żeby poczuli się lepiej. Proszę, pomóżcie!

Tata