Po urodzeniu Nikoś mógł się zmieścić w naszej dłoni❗️Wcześniactwo zostawiło po sobie ogromny ślad!

Z bólem serca zwracamy się do Was z prośbą o wsparcie dla naszego małego wojownika, który urodził się w 24. tygodniu ciąży! Jego małe ciało było wielkości dłoni dorosłego człowieka, a w szpitalu spędził 140 dni! 

Przez większość czasu nie mogliśmy być przy naszym synku. Wysyłaliśmy mu tylko moc dobrych myśli, aby wiedział, że ma walczyć, bo kochamy go ponad wszystko. 

Nasza bezsilność przekraczała jednak wszelkie granice i każdego dnia baliśmy się o następny! Dodatkowego stresu dostarczał fakt, że przez 50 dni za Nikosia oddychał respirator! 

Nasz synek przeszedł naprawdę dużo: ciężką dysplazję oskrzelowo-płucną, zatrzymanie akcji serca, reanimację, kilkukrotne przetaczanie krwi, sepsę, wylewy dokomorowe trzeciego i czwartego stopnia! W pewnym momencie, pełni złości, chcieliśmy krzyczeć: "Ile jeszcze?!". To jednak w ogóle nie pomagało...

Szybko postępująca retinopatia sprawiła ponadto, że Nikodem musiał przejść zabieg laseroterapii. Nasz chłopiec przyjmował też specjalistyczne leki, które wiążą się ze skutkami ubocznymi – prawdopodobnie doprowadzą do niedosłuchu prawego ucha. Badania jednak cały czas są w toku…

Najgorsze już za nami. Jesteśmy z synkiem w domu, ale to nie koniec naszych zmagań. Droga do pełnej sprawności jest długa i wymaga wielu wysiłków. Nikoś nadal nie jest w pełni sprawny ruchowo, dlatego konieczna jest rehabilitacja, której efekty powoli się pojawiają: zaczął już otwierać piąstki, skupiać wzrok na ludziach i przedmiotach oraz jest w stanie wykonać wysoki podpór. 

Lekarze mają jednak pełno różnych podejrzeń, dlatego wykonują szereg badań, a diagnostyki nie ma końca. Czekają nas ogromne koszty, dlatego zwracamy się do Was z gorącą prośbą o wsparcie, które pozwoli nam kontynuować intensywną rehabilitację, skorzystać z niezbędnych konsultacji specjalistycznych oraz sfinansować badania.

Nikodem jest niezwykłym promieniem nadziei w naszym życiu. Jego dzieciństwo okupione jest jednak niekończącymi się pobytami w szpitalach. Jako rodzicom pęka nam serce, ale zdajemy sobie sprawę, że to jedyny sposób, aby jego przyszłość była lepsza.

Dziękujemy Wam z całego serca za każdą okazaną pomoc. Jesteście dla nas światełkiem nadziei w tej niełatwej podróży. Każda wpłata, nawet najmniejsza, przyczyni się do poprawy komfortu życia i rozwoju Nikodema. 

Rodzice