Olaf Maj-Muszyński

Od marca 2018 razem z Olafem czekaliśmy na operację. Gdy jego uśmiech był naszym uśmiechem, gdy kwalifikacja nie wydawała się ostatecznością, tylko przystankiem. To Olaf i jego rodzina nauczyli nas patrzenia na nowotwór jak na chorobę przewlekłą, gdzie nie ma miejsca na śmierć. Gdzie jest miłość, gdzie oddycha się tą miłością.

I przyszedł maj, ten maj, który mógłby nie nadchodzić. Gdzie zapach konwalii i bzu zamiast rosy, będzie kąpał się w naszych łzach - tęsknoty, bo za Olafem nie da się nie tęsknić. W walce z osteosarcomą on był tym ostatnim bastionem nadziei, który wymykał się bocznymi ścieżkami atakom choroby.

18 maja 2018 roku otrzymaliśmy wiadomość, z którą nie potrafimy sobie poradzić ani się pogodzić:

"Drodzy,

Olafa już nic nie boli i nic nie musi.

Dziękujemy, że byliście z nami.

Uszanujmy proszę ten czas, tak ważny dla rodziny..."

Z miłością myślimy o Olafie [*]