By sprawność znów była codziennością, a nie marzeniem!

Wszystko wydarzyło się tak niedawno, a ja niemal zapomniałam już o naszych planach i marzeniach. Wszystko to zastąpił paraliżujący strach… Mój mąż miał wypadek. Ta informacja sprawiła, że krew w moich żyłach niemal zamarzła. Poczułam ten swoisty dreszcz, który czują ludzie dowiadujący się o tragedii, która dotknęła ich bliskich... 

Nie, to nie może być prawda - myślałam. A jednak… Dziś proszę Cię o pomoc dla mojego Piotra. Bez rehabilitacji nigdy nie odzyska tego, co zabrał wypadek...

8 listopada miał być dniem, jakich były setki wcześniej. Wieczorem mieliśmy usiąść wygodnie na kanapie i opowiedzieć sobie jak minęły nam godziny rozłąki. Miał być, bo taki wieczór nigdy nie nastał...

Piotr uległ wypadkowi komunikacyjnemu. Jego stan był krytyczny. Kiedy zespół lekarzy w pełni mobilizacji walczył o jego życie, ja stałam bezsilna i z przerażeniem wpatrywałam się w zegar na ścianie, który odmierzał minuty naszego dramatu. Płynęły bardzo wolno, dłużyły się w nieskończoność. W końcu dostałam upragnioną informację...

Kiedy usłyszałam, że jego życiu nie zagraża już niebezpieczeństwo, nic innego nie miało dla mnie znaczenia! Żył, był ze mną! Teraz już musi być tylko lepiej. Musi...

Niestety problemy nie opuszczały nas na krok. Uszkodzeniu uległ kręgosłup oraz nerwy rdzenia kręgowego. Piotrek jest sparaliżowany od pasa w dół. Lekarze stwierdzili, że jedyną nadzieją na przywrócenie sprawności jest natychmiastowe podjęcie długotrwałej rehabilitacji. 

Z uwagi na sytuację panującą w służbie zdrowia i epidemię, jedyną dostępną opcją jest rehabilitacja w prywatnym ośrodku. Jesteśmy w ciężkiej sytuacji, musiałam tymczasowo zrezygnować z pracy, by opiekować się Piotrkiem, a miesięczny koszt rehabilitacji jest bardzo wysoki… Nie stać nas po prostu na to. Pomóż, proszę!

Magda, żona Piotrka