Pomimo wypadku chcę być samodzielny! Proszę o wsparcie!

Moi znajomi często żartują, że urodziłem się z powołaniem bezinteresownego pomagania innym, zaczynając od mojej rodziny. Małymi krokami realizuję tę misję od kiedy pamiętam. Staram się być najlepszym mężem oraz ojcem, a gdy ktoś obcy potrzebuje wsparcia, próbuję mu je okazać, jak tylko potrafię. Nigdy jednak nie myślałem, że sam znajdę się w sytuacji, w której będę prosił o pomoc. Niestety wypadek samochodowy odwrócił role z pomagającego na potrzebującego...

Od urodzenia zmagam się z dziecięcym porażeniem mózgowym, które w dużym stopniu utrudnia mi swobodne poruszanie się. Udaje mi się samodzielnie stawiać kroki, ale sprawia to ogromne problemy, zwłaszcza przy pokonywaniu dalszych odległości. Idąc, kołyszę się, z trudem zachowując pełną równowagę. Dlatego zakupiłem samochód, który był dużym ułatwieniem w przemieszczaniu się i pomagał przy moich ograniczeniach.

Niestety, niedawno wracając od znajomych uległem wypadkowi samochodowemu. Na szczęście nie doznałem większych obrażeń fizycznych, ale moje auto zostało uszkodzone. Samochód ten był dla mnie nie tylko środkiem transportu, ale także narzędziem, które umożliwiało mi prowadzenie aktywnego życia zawodowego oraz dbanie o potrzeby rodziny.

Bez samochodu nie mam możliwości być tak samodzielny jak dotychczas. Rzeczywistość, w której mogłem wozić syna do lekarzy, rodziny lub kolegów, stała się w tej chwili wspomnieniem. Chciałbym, aby moje dziecko czuło, że mogę być przy nim w każdej sytuacji. Teraz jest to niemożliwe.

Każdego dnia dzielnie staram się pokonywać przeszkody, które rzuca mi los i okazywać wdzięczność za wszelkie doświadczenia. Codziennie dążę do najlepszego wychowania mojego synka, który jest moim oczkiem w głowie i powodem, by walczyć o swoje zdrowie. Chcę być zawsze dla niego! Dlatego bardzo proszę o Twoje wsparcie. Ten samochód nie tylko ułatwi mi życie, ale także pozwoli kontynuować moją pracę i dbać o Mateuszka.

Rafał