W ciągu trzech lat choroba odebrała mi sprawność. Boję się, co będzie za kolejne trzy...

Jestem Grażynka, niedawno skończyłam 30 lat, pracowałam, myślałam o założeniu rodziny… Ale nagle zaczęłam się potykać. Tak po prostu. Kiedy jesteś młody i pozornie nic Ci nie dolega, taki objaw może niepokoić, ale nawet nie wyobrażasz sobie, co może iść w ślad za nim.

Bo gdyby ktoś Ci powiedział, że za 3 lata nie zdołasz zapiąć guzika od spodni, nie uwierzyłbyś. Ja też nie wierzyłam, a teraz nie mogę nie tylko zapiąć guzika, ale też podnieść się sama z łóżka, napić wody czy wybrać numeru na ekranie telefonu.

Staram się walczyć, ale moja choroba jest zaborcza i okrutna. SLA, czyli stwardnienie zanikowe boczne, krok po kroku odbierze mi każdą umiejętność, jaką kiedykolwiek miałam, łącznie z samodzielnym oddychaniem. Żeby ratować swoją sprawność, i w ogóle przetrwać, potrzebuję ćwiczeń, drogiej rehabilitacji, sprzętu i opieki.

Gdybym mogła walczyć sama, nie obarczałabym Cię swoją historią, ale nie mogę. Kiedy nie możesz nawet samodzielnie sięgnąć łyżką do ust, musisz liczyć na ludzi, którzy ci pomogą. Nikt nie chciałby dla siebie takiego losu. Ja też nie miałam wyboru.

Moi bliscy robią wszystko, co się da, ale ich możliwości też się kończą i nie wystarczają, a ja nie chcę obarczać ich jeszcze bardziej. Dlatego dziś proszę Cię o pomoc, by móc stanąć na nogi, by móc realizować marzenia i też pomagać innym.

Grażynka