Chcę, by synek dorastał w miejscu, gdzie czuje się bezpiecznie... Pomóż!

Znalazłam się w sytuacji, której boi się każdy rodzic dziecka z niepełnosprawnością. Do moich codziennych obowiązków, dotyczących opieki nad synem, doszły te związane z moją mamą… Choć zawsze radziłam sobie ze wszystkim sama, dziś muszę prosić Was o pomoc.

Adrian cierpi na chorobę neurologiczną, która od samego początku odbiera mu sprawność. Syn nie chodzi i nie mówi. Potrzebuje dwudziestoczterogodzinnej opieki, którą codziennie staram się mu zapewnić.

Troski wymaga także moja mama. Nasza sytuacja sprawiła, że musiałam wprowadzić się do niej z Adrianem. Dziś jest nam bardzo trudno.

Mieścimy swoje życie w kilkunastometrowym pokoju. Mama mieszka w jeszcze mniejszym. Mieszkanie nadaje się do gruntownego remontu. Próbujemy odnaleźć się w nowej sytuacji, ale stan syna tego nie ułatwia.

Nasz dom nie jest przystosowany do potrzeb osób z niepełnosprawnością. Wszędzie jest bardzo ciasno. Muszę nosić Adriana wszędzie, bo korytarze są zbyt wąskie, by przewozić go wózkiem. Stan łazienki nie pozwala na kąpanie w niej syna, więc myję go w wanience dla dzieci. Jest nam bardzo trudno sprawić, by dom był miejscem, gdzie czujemy się bezpiecznie i komfortowo…

Trudno prosić mi o wsparcie, ale nie mam wyjścia. Szansą na poprawę naszych warunków jest Wasza pomoc. Jeśli zechcecie podać nam pomocną dłoń, będziemy ogromnie wdzięczni. Dziś liczy się każdy gest!

Mariola