Jej siostra bliźniaczka urodziła się zdrowa – Ola nie miała tyle szczęścia... Pomóż!

Gdy dowiedzieliśmy się, że nasza rodzina się powiększy, nie posiadaliśmy się z radości. To szczęście stało się podwójne, gdy okazało się, że pod sercem noszę nie jedno, lecz dwa maleństwa. Kompletowaliśmy podwójną wyprawkę i snuliśmy marzenia o tym, jak będzie wyglądała przyszłość naszych pociech. Niestety, badania w 28. tygodniu ciąży naznaczyła okrutna diagnoza: jedna z córeczek urodzi się z wadą serduszka!

Mijały tygodnie, zbliżał się czas rozwiązania, a my byliśmy coraz bardziej oswojeni z chorobą naszego dziecka. Wiedzieliśmy, że zrobimy wszystko, by jak najlepiej zatroszczyć się o córeczkę. Poród przyniósł jednak jeszcze jedną, wstrząsają diagnozę: Olusia urodziła się nie tylko z chorym serduszkiem, ale także z zespołem Downa!

To był dla nas szok, trauma… Jak to możliwe? Dlaczego? Dlaczego my?

Musieliśmy bez uprzedzenia odnaleźć się w tej nowej, niezwykle trudnej rzeczywistości. Choć z niepełnosprawnością dziecka nie da się chyba pogodzić całkowicie – staramy się nie poddawać i codziennie walczymy o lepsze funkcjonowanie Olusi.

Czy jest łatwo? Zdecydowanie nie. Los stawia przed nami kolejne trudności i wyzwania. Olusia przeszłą pierwszą operację serce w wieku 2 lat, kolejną zaledwie rok później. Córeczka musi znajdować się pod opieką wielu specjalistów m.in. kardiologa, endokrynologa, czy laryngologa. Zmaga się także z dużymi problemami ze słuchem, przez co musi korzystać z aparatu. 

Rozwój Oli znacznie odbiega od jej rówieśników, widać to szczególnie dobrze w porównaniu do jej siostry-bliźniaczki. Nauczyła się chodzić dopiero w wieku 5 lat, a do dzisiaj nie zaczęła mówić. Stara się sygnalizować swoje potrzeby niewerbalnie, jednak to wciąż za mało.

Naszym marzeniem jest, by Olusia była jak najbardziej samodzielna – na miarę swoich możliwości. Do tego jednak potrzeba intensywnej i regularnej rehabilitacji, co wiąże się z dużymi kosztami finansowymi.

Wiemy, że pomimo diagnozy zespołu Downa Olusia ma szansę na lepsze jutro. Potrzebuje tylko naszej wiary i pomocy. Prosimy, wesprzyjcie naszą córeczkę. To właśnie teraz, gdy jest jeszcze małą dziewczynką – mamy szansę wypracować najwięcej!

Rodzice