Aleksandra Szczyrbak, 24 lata

"Niestety, to guz złośliwy szczęki prawej" – to usłyszeli moi rodzice w jednym z gabinetów szpitalnej poradni onkologicznej. Miałam 8 lat. Nie wiedziałam jeszcze, co mnie czeka... 

Pod koniec 2009 roku trafiłam na oddział onkologii dziecięcej w Krakowie. Właśnie podpięli mi pierwszą chemię, minęło może 5 czy 10 minut. Do moich żył poleciało dosłownie kilka kropelek. Wtedy guz pękł! Dostałam silnego krwotoku z nosa, którego nie dało się zatamować i trafiłam na blok operacyjny. To było ratowanie życia.

Kiedy się obudziłam, nie miałam już połowy podniebienia, zatoki, zębów i włosów. Od tamtej pory jedzenie i picie było dla mnie wyzwaniem. Jest do tej pory. Przez 2,5 roku leżałam cały czas na oddziale onkologicznym. Po wyjściu z niego zaczęłam walkę o normalne życie i wygląd.

W 2024 roku licznik operacji, które przeszłam, dobił do 50! A to jeszcze nie koniec... Z całego serca proszę Was o wsparcie! Koszty leczenie są takie wysokie...

Ola