Taniec, to jemu poświęciłem swoje życie. Spełniałem się jako tancerz, a następnie jako instruktor i organizator turniejów tanecznych. Sędziowałem również turnieje taneczne w Polsce i za granicą. Stale patrzyłem na te piękne ruchy pełne gracji, na delikatne kroki stawiane niczym w chmurach i na wolność, czego brakuje mi teraz najbardziej... Zawsze stawiałem przed sobą ambitne cele do osiągnięcia, niezależnie czy organizowałem turnieje taneczne, tworzyłem kolejne publikacje w ramach prowadzonego wydawnictwa czy wraz z kolegami z Bractwa Kurkowego realizowałem wydarzenia. Nic nie potrafiło odciągnąć mnie od pasji, od spełniania marzeń. Nie potrafiła zatrzymać mnie nawet choroba. Do czasu... Zmiany miażdżycowe i problemy z krążeniem sprawiły, że nie było już innego wyjścia. Konieczna była amputacja. Los postawił przede mną chyba najtrudniejszy cel w moim życiu – powrót do sprawności. 

Wraz z nogą straciłem poczucie bezpieczeństwa i własnej wartości. Odtąd każda, nawet najprostsza czynność zaczęła sprawiać mi trudność. O powrocie do pracy nawet boję się marzyć... I chociaż wiem, że przede mną bardzo długa droga, to dopóki tli się we mnie nadzieja, nie poddam się! Proszę, pomóż mi w realizacji tego najtrudniejszego celu.