Taniec był moim życiem. Gdy osiągnąłem poziom mistrzowski, wróciłem do podstaw, by przekazywać swoją pasję i miłość następnym pokoleniom – jako instruktor, jako organizator turniejów tanecznych, ale też w tej surowszej roli – jako sędzia.

Choroba na zawsze zmieniła moje życie. Z pozoru niegroźne, a jak dotkliwe w skutkach zmiany miażdżycowe i problemy z krążeniem sprawiły, że nie było już innego wyjścia. Konieczna była amputacja nogi. Ciężko jest żyć w nowej rzeczywistości, tak nieznanej. Każda, nawet najprostsza czynność zaczęła sprawiać mi trudność. 

Zawsze stawiałem przed sobą ambitne cele do osiągnięcia, niezależnie czy organizowałem turnieje taneczne, tworzyłem kolejne publikacje w ramach prowadzonego wydawnictwa czy wraz z kolegami z Bractwa Kurkowego realizowałem wydarzenia. Nic nie potrafiło odciągnąć mnie od pasji, od spełniania marzeń. Wiem, że przede mną bardzo długa droga, lecz dopóki mam sprawy, dla których chcę wstawać z łóżka – nie poddam się!

Najważniejszą potrzebą jest teraz zakup protezy nogi. Protezy, która nie będzie przeszkadzać w codzienności, a będzie jej sprzyjać. Niestety koszty zakupu są ogromne i z tego miejsca muszę prosić o pomoc.

To pomoc, która pomoże mi realizować dalsze plany i odnaleźć się w moim nowym-starym świecie. Taniec zawsze będzie częścią mojego świata, ale wierzę, że dzięki protezie ja wciąż będę mógł być też jego częścią.

Andrzej