Aneta Jacyno, 49 lat

W czerwcu 2020 roku moje życie przewróciło się do góry nogami. Przeszłam udar, którego konsekwencją jest sparaliżowana lewa strona ciała. Do tamtego momentu myślałam, że wszelkie zło i choroby będą trzymać się z daleka ode mnie, niestety, dziś, jak nigdy wcześniej wiem, że się myliłam... 

Paraliż lewej strony spowodował także ogromne problemy z mową. W codziennym życiu ciężko zakomunikować mi moje potrzeby i troski. Bywają dni, że jedyną możliwością komunikacji jest wysłanie krótkiej wiadomości do najbliższych. By wiedzieli, co mi jest lub co po prostu w danej chwili potrzebuję.

Choć jest mi naprawdę ciężko, wciąż chcę patrzeć w przyszłość z optymizm i nawet jeśli nigdy nie odzyskam sprawności sprzed udaru, wierzę, że jeszcze może być dobrze… Jeszcze tyle rzeczy do zrobienia przede mną. Mam dla kogo żyć! Kochana mama i synek mnie potrzebują. Nie mogę dopuścić, by choroba odebrała im sprawną mnie. 

Z całego serca proszę Was o dalsze wsparcie w leczeniu i rehabilitacji. Dziękuję, że towarzyszycie mi w tej ciężkiej walce.