W wyniku tamtego strasznego wypadku lekarze dawali mojej córce zaledwie 10% szans na przeżycie! Jest stan był krytyczny! Przeszliśmy piekło! Dzisiaj znowu stoimy przed ogromnym wyzwaniem, a naszym celem jest lepsza przyszłość Angeliki.

Moja wdzięczność względem Was i pomocy, którą nam okazaliście jest ogromna! Nie ma słów, które opiszą jak bardzo Wam dziękuję. Chciałabym dodać jeszcze kilka zdań o tym, że jest już lepiej, ale niestety nie mogę... 

Pierwszy raz zjawiłam się tutaj w momencie, gdy życie mojej córki było poważnie zagrożone. Rozpędzony samochód, który w nią uderzył, nieodwracalnie zmienił jej życie. Angelika stała wtedy na przystanku, czekała na autobus, który miał zawieźć ją do szkoły. Jako nastolatka miała przed sobą wiele marzeń, planów… Czekały na nią uroki młodzieńczych lat, których już nigdy nie pozna… 

Po wielu miesiącach pobytu w szpitalu, wróciłyśmy z Angeliką do domu. Próbowałyśmy nauczyć się żyć na nowo…

Lata intensywnej rehabilitacji nie rozwiązały jednak wszystkich problemów. Okazało się, że to za mało! Naszą ostatnią nadzieją jest operacja ortopedyczna!

Stopy Angeliki nadal się nie wyprostowały. Jak najszybciej trzeba także usunąć przykurcze! Tylko wtedy pojawi się szansa, że moja córka będzie mogła założyć buty i będziemy mogli zacząć ją pionizować! Dzisiaj jest to niemożliwe!

Rehabilitacja jest ważna i będziemy musieli z niej korzystać jeszcze przez wiele lat. To dzięki niej córka jest w stanie siedzieć i utrzymać chociaż w minimalnym stopniu równowagę. Potrzebna jest jednak interwencja chirurgiczna… Bez niej, nic się nie zmieni na lepsze…

Cieszymy się z małych rzeczy. Angelika nawiązuje z nami kontakt wzrokowy i wykazuje dużą wolę walki. Tak bardzo chce mówić! Dzielnie ćwiczy z logopedą, ale niestety nie potrafi jeszcze wypowiedzieć ani jednego słowa... 

Wszyscy bardzo w nią wierzymy! Wierzymy, że operacja jest kamieniem milowym, po którego minięciu, może być już łatwiej. Możecie być naszym CUDEM, który odmieni życie Angeliki!

Będę wdzięczna za każdą okazaną pomoc! Chcę walczyć o moje dziecko. Dziękuję, że chcesz się do mnie przyłączyć.

Bożena, mama