Ania ma 4 i pół roku. Jest naszą iskierką szczęścia, oczkiem w głowie. Jej szczęście to nasz największy priorytet. Odkąd dowiedziałam się o ciąży, obiecałam sobie, że zrobię wszystko, by moje dziecko miało zagwarantowaną piękną przyszłość. Wtedy jeszcze nie wiedziała, jak trudne to będzie zadanie... 

Jeszcze w ciąży pojawiło się wiele nieprawidłowości. Pomimo złych prognoz i ogromnego strachu, córka urodziła się zdrowa. W każdym razie tak wtedy mówili lekarze... Niestety szybko zauważyliśmy, że coś jest nie tak.

Gdy Ania miała 3 miesiące, wciąż była dzieckiem wyłącznie leżącym. Nie podnosiła główki, nie obracała się na brzuszek. Rozpoczęliśmy rehabilitację, która miała pomóc wyrównać napięcie mięśniowe i wspomóc jej rozwój. Jej rozwój był nieco opóźniony, ale rokowania były dobre.

Prawdziwe problemy zaczęły się tuż przed jej 2. urodzinami. Nagle, jakby z dnia na dzień Ania zapomniała słów, zapomniała jak się mówi! Byliśmy przerażeni! Kolejne wizyty u licznych specjalistów, leczenie, rehabilitacja. Czas leciał, a mowa nie wracała. Dziś córka ma 4 lata, nauczyła się kilku podstawowych słów i wyrazów dźwiękonaśladowczych. To już dla nas sukces, jednak wciąż szukamy sposobu jak jej pomóc. 

Ania uczęszcza do przedszkola terapeutycznego, jednak to nie wystarczy, by wygrała walkę o sprawność. Aktualnie nasza sytuacja finansowa nie pozwala nam na dalsze opłacanie dodatkowych zajęć i terapii naszej córki. Stąd apel o wsparcie. Każda złotówka to krok milowy w rozwoju Ani. Proszę, zawalczy wspólnie o jej przyszłość.

Monika, mama