Wyobraź sobie normalne, szczęśliwe życie. Chodzisz do pracy, masz rodzinę, wszystko się układa. Czerpiesz radość z rodziny, masz marzenia i plany na przyszłość. Nagle, w jednej chwili świat się zatrzymuje, rozpada się, a Ty nie możesz nic zrobić... 

Taka właśnie historia spotkała moją żonę. 

Był 29 października 2021 roku. Nic nie zapowiadało, że ten dzień zakończy się tak wielką tragedią... Moja żona doznała masywnego wylewu podpajęczynówkowego. Pierwsze diagnozy były straszne, Ania mogła umrzeć, lekarze kazali szykować się na najgorsze...

Jednak moja żona się nie poddaje, przez kilka godzin czeka na szpital i pilną operację w dobie pandemii. Cała rodzina, znajomi, lekarze szukają szpitala, który ją przyjmie....

Kilka dni po zatamowaniu pękniętego tętniaka, Ania wymaga kolejnej operacji odciążenia kostno-oponowego. Zostaje w śpiączce jeszcze dwa tygodnie. Po wybudzeniu lekarz mówi o tragedii, która się wydarzyła, "dewastacji mózgu, jakby Tir wjechał w kiosk" i tylko cud może odmienić jej los... 

Czas się zatrzymał. Nie mogłem i nie chciałem w to uwierzyć.

Na szczęście Ania  się nie poddała. Ratowaliśmy jej życie, a ona nie chciała od nas odchodzić.

W głowie pojawiły się dręczące pytania... Co powiem naszej córeczce? Tak bardzo bałem się, że córka już nigdy nie usłyszy swojej mamy, którą tak bardzo potrzebuje... 

Jednak mimo tragicznych rokowań, Ania dzielnie walczyła. Uciekła z objęć śmierci! Niestety, wylew pozostawił ogromne spustoszenie w jej organizmie. 

Mimo określonego braku kontaktu, żona zaczyna otwierać oczy, po zabiegu tracheotomii i PEG, zaczyna wykonywać proste polecania.

Mijają dwa miesiące, Ania zaczyna oddychać sama bez respiratora, a w pewnym momencie sama wyciąga sobie rurkę tracheostomijną i oddycha samodzielnie!
Pokonuje przeciwności i uszkodzenia, z którymi mało kto ma szansę na przeżycie.
Jest wysoce świadoma, rozpoznaje osoby i ma ogromne chęci na rehabilitację.

Jedyną szansą dla mojej żony jest specjalistyczne leczenie i kosztowna rehabilitacja, NAWET 24 000 zł miesięcznie!!

Dziś nikt nie umie powiedzieć jak długo zajmie. Dlatego zwracamy się do Was pomoc.

Pomóżcie mi zapewnić Ani jak najlepszą opiekę, na którą tak bardzo zasługuje...  W domu czeka  na nią jej 8-letnia Gaja. Ta mała istotka potrzebuje jej miłości, ramion, które będą w stanie ukoić każdy smutek... 

Chcemy Anie zabrać do domu, dziś wciąż wymaga stałej opieki medycznej.
Mówimy o szansie na powrót do domu, do rodziny, do ŻYCIA.

Błagam o wsparcie dla tak Walecznej Ani.
Dajmy jej szansę!! 

Filip, mąż

Dowiedz się więcej: 

➡️ Pomagamy Ani 💚