‚‚Zawroty głowy się zdarzają. Proszę poczekać, przejdzie". Nie przeszło, a moje matczyne serce mówiło, że trzeba działać i szukać przyczyny. Takiego powodu jednak nie chciałam nigdy u mojego dziecka! 

Antosia miała zawroty głowy i wymioty. Była odsyłana od okulistów, po innych specjalistów i niestety nikt nie odpowiedział nam wtedy, co jest przyczyną? Kazano czekać i obserwować...

Niestety objawy wróciły po jakimś czasie ze zdwojoną siłą. Problem z widzeniem zaniepokoił mnie na tyle, że poprosiłam o przyjęcie nas do szpitala. Dopiero tam lekarz zlecił tomografię głowy. 

Bez opisu, zaraz po badaniu usłyszałam, że w głowie mojej córeczki znajduje się guz ogromnej wielkości. 4 dni później opis tylko to potwierdził. 

Leczenie córki działo się już od tamtej pory w zatrważającym tempie. Lekarze, badania i pilna operacja, której skutki były dla mnie jasne. Konieczne wycięcie guza jednocześnie może doprowadzić do wielu skutków ubocznych. 

Z tym skutkami borykamy się do dzisiaj. Antosia ma niedowład połowiczy, jej rączka i nóżka nie są jeszcze w pełni sprawne. Wzrok nadal wraca do normy, a mowa jest w stopniu dobrym. Najważniejsze jest to, że guz okazał się niezłośliwy. Wierzymy, że nie odrośnie! 

Na własne oczy widzimy jakie cuda czyni natychmiastowa, dobra i regularna rehabilitacja. Jednak utrzymanie jej na tym poziomie wiąże się z ogromnymi kosztami. I tutaj nasza prośba o wsparcie!

Antosia najadła się z nami już sporo stresu, teraz musi być już tylko lepiej. Limit nieszczęść i cierpień został wyczerpany — pomóż nam zadbać o jej przyszłość. 

Mama