Kacper i Kuba Waszkowscy, 14 lat, 11 lat

Chciałabym, żeby lubili swoje życie. Żeby nie bali się rozwijać, spełniać swoich marzeń. Chciałabym, żeby żyli jak inne dzieci. Ale co mogę zrobić, kiedy spokojnie chłopcy czują się tylko z zaciśniętymi powiekami, a świat, który powinien ciekawić – przeraża?

Sen z powiek spędzają mi nie tylko autyzm i zespół Aspergera, z nimi nauczyliśmy się już żyć. Codzienne funkcjonowanie Kuby i Kacpra utrudnia zaburzenie pracy mięśni i bolesne przykurcze. I chociaż walczymy z nimi na wszelkie możliwe sposoby, nie wygramy, dopóki nie poznamy ich przyczyny. 

Potrzebne jest ciągłe wsparcie. Chcemy w końcu rozpocząć właściwą diagnostykę, znaleźć terapie dla chłopców i zapewnić im wszystko, czego potrzebują.

Dlatego proszę, pomóżcie nam odzyskać radość i spokój synków. Nie poddamy się i zrobimy wszystko, żeby dostali leczenie, jakiego potrzebują. Mamy nadzieję, że dzięki Wam kiedyś będziemy mogli powiedzieć – UDAŁO SIĘ! Już tylko będzie lepiej!

Rodzice