Glejak III stopnia (gwiaździak anaplastyczny), niedowład lewej strony ciała, radioterapia, chemioterapia. Z taką diagnozą mój partner żyje już od przeszło dwóch lat. W dobie pandemicznej rzeczywistości szukamy rozwiązania i nadziei na lepsze. Damian jest wspaniałym człowiekiem o dobrym sercu z niebywałym poczuciem humoru – nigdy się nie poddaje.

W sierpniu 2020 r. nasze życie obróciło się o 180 stopni. Diagnoza guza mózgu pozbawiła nas wszelkich błahych dotychczas problemów. Najważniejszym zadaniem stało się ratowanie życia Damiana.

Damian przeszedł operację w ciągu pierwszych czterech dni od diagnozy. Guz miał wówczas 5 cm x 6 cm. Lekarze mówili o cudzie, że pacjent nie wykazywał żadnych zmian neurologicznych, a na dodatek obdarowywał ich niespotykanym poczuciem humoru. Niestety w wyniku bardzo skomplikowanej, wielogodzinnej operacji Damian ma lewostronny niedowład ciała. Kontynuacją leczenia była bardzo obciążająca i wycieńczająca dla niego radioterapia i chemioterapia. Chemioterapia natomiast trwa do dziś.

Damian z uwagi na swoją niepełnosprawność ma bardzo ograniczone szanse na zarobkowanie. Obenie utrzymuje się wyłącznie z renty. Koszty rehablilitacji i leczenia w Polsce i za granicą są nieosiągalne zarówno dla Damiana, jak i dla mnie, czy bliskich i rodziny, która wszelkie swoje oszczędności przekazuje, by pomagać w leczeniu. 

Od chwili rozstania w karetce pogotowia, i brakiem możliwości spotkania się z Damianem przed operacją z uwagi na restrykcje pandemiczne, nie mogę dopuścić do siebie myśli, że mogłoby go zabraknąć.

Siła Damiana przejawia się w jego słowach, że to nie on walczy z chorobą. Z chorobą walczę ja, jego rodzina, a dla niego to cholerstwo nie istnieje. Damian chce żyć i odbierać życie w całej jego okazałości. Dla niego nie ma rzeczy niemożliwych!

Partnerka wraz z Rodziną