Dziękujemy za pomoc podczas ostatniej zbiórki — środki pozwoliły na kolejne etapy operacji.

Damianek urodził się z połową serduszka, które musimy stale naprawiać wieloma metodami. Profesor za granicą podjął się skomplikowanej operacji korekcji serca naszego synka. Synek przeszedł już kilka etapów, jest lepiej, ale po nich nadal konieczne jest leczenie.

Damian jest pod opieką wielu specjalistów. Dużą pomocą będą również turnusy rehabilitacyjne, które dają widoczną poprawę.

Jednak koszty są ogromne. Pomóż nam uwolnić się ze szponów strachu przed kolejnym dniem!
Napraw z nami serduszko Damianka... 

Nasza historia:

Już raz bałam się, że mój synek umrze. Nigdy więcej nie chcę tego przeżyć, tego nie powinien przejść żaden rodzic… Wada serca, skrajnie niebezpieczna — to przez nią Damianek walczył o życie. 

Byłam w 20 tygodniu ciąży, gdy dowiedzieliśmy się, że z sercem dziecka jest coś nie tak. Pojawił się nieopisany strach… Jeszcze była nadzieja, że to może pomyłka, że wraz ze wzrostem serduszko wyzdrowieje. Niestety, każde kolejne badanie potwierdzało najgorsze — mieliśmy przygotować się, że synek urodzi się z połową serca… 

Zaledwie pięć minut był w stanie oddychać sam — zaraz po przyjściu na świat zaczął sinieć, jego serduszko umierało… Lekarze podłączyli lek, który miał za zadanie utrzymać Damianka przy życiu do pierwszej operacji. Ta odbyła się w Centrum Zdrowia Dziecka, w 10 dobie życia synka. Przebiegła bez komplikacji.

Po miesiącu szykowaliśmy się do wymarzonej chwili — powrotu do domu, gdzie czekał stęskniony starszy brat Damiana, Bartuś. Nie doczekał się jednak…

Chwilę przed wypisem zauważyłam, że z rany pod pachą coś wycieka. Poinformowałam lekarkę, zatrzymali nas w szpitalu. Damianek znów trafił na stół operacyjny.

Damian rozwijał się prawidłowo, czekaliśmy na drugą, planowaną operację. Miała odbyć się we wrześniu 2018 roku, ale ciągle dostawaliśmy decyzje o jej przełożeniu. W grudniu Damian przestał oddychać. Karetka, szpital, strach o życie. Dopiero wtedy, w styczniu 2019 roku, przyjęli synka na oddział i odbyła się kolejna operacja. Choć zostaliśmy poinformowani, że przebiegła zgodnie z oczekiwaniami, to powikłania były straszne…

Przez dwa tygodnie za Damianka oddychał respirator. Nie mogliśmy być cały czas przy synku. Pewnego razu pielęgniarka powiedziała nam, że w nocy dziecko przestało oddychać, znów musieli podłączyć je do respiratora! 

Przed drugą operacją Damian rozwijał się dobrze — stawał, zaczynał chodzić. Po wszystkich komplikacjach związanych z operacją miałam nagle 1,5-rocznego niemowlaka. Synek nie był w stanie sam utrzymać główki… Zaczynaliśmy od początku, ale było coraz trudniej. Walczymy jednak o każdy postęp.

Po konsultacji z prof. Malcem otrzymaliśmy kwalifikację i koszt operacji. Niestety, musieliśmy zapłacić za nią sami, a to nas przerastało…

Mama Lucyna, tata Andrzej, braciszek Bartek

➡️ Pomóż, biorąc udział w Licytacjach