Danuta Majcher, 35 lat

Choroba może zmienić życie. Moje zmieniła. Jestem nauczycielką wychowania fizycznego, kobietą aktywną. Do 2021 roku chodzącym „sportem”. Dzisiaj wstaję z łóżka z myślą, żeby móc żyć normalnie, bez bólu.

W czerwcu 2021 roku ból kolana spowodował, że moja rzeczywistość nabrała innego wymiaru. Ból nie pozwolił mi funkcjonować, kolano spuchło. Pojawił się płyn i ogromny obrzęk. Wykonano mi kilka punkcji kolana, przyjmowałam leki, sterydy, środki przeciwzapalne, ale nic nie pomagało. Po kilku miesiącach zaczęły dochodzić bóle kręgosłupa, bioder, palców i innych części ciała. Pojawiły się problemy ze wzrokiem. Ból nie pozwalał mi wstać z łóżka, poruszać się. I diagnoza - spondyloartropatia, czyli ŁZS z zapaleniem ścięgien i błon ścięgnistych. 

Pomimo przeciwności i uciążliwego cierpienia uczę się z nią żyć. Każdego dnia ćwiczę i robię co w mojej mocy, żeby być zdrową i sprawną. Jestem dumna z tego jak sobie radzę. Codziennie robię małe kroki do przodu. Są dni kiedy się cofam i zaczynam pracę od początku, ale się nie poddaję. Jednak ta praca wymaga wytrwałej, sumiennej i regularnej fizjoterapii, leków i wizyt lekarskich, dlatego proszę Was o wsparcie.