Na mamę zawsze mogliśmy liczyć. Teraz to my musimy ją uratować!

7 marca 2025 roku mama obudziła się o 3:00 w nocy. Wtedy to już trwało. Chcąc wstać z łóżka, spadła z niego, uderzając głową o podłogę…

Mama miała niedowład prawej części ciała, opadnięty prawy kącik ust, problemy z mową i koncentracją. Natychmiast wezwano pogotowie i nasze obawy się potwierdziły. Mamę zabrano na oddział neurologiczny z diagnozą udaru niedokrwiennego mózgu.

Pierwsze cztery dni przebywała na intensywnej terapii. Niedawno została przeniesiona na oddział neurologiczny poudarowy. Mama ma ogromną wolę życia i ku naszej uldze, wykazuje chęci rehabilitacji. By nieco ją wesprzeć, chcemy jej zapewnić nie tylko podstawową, ale i  specjalistyczną rehabilitację w wyspecjalizowanej placówce. Minimalny okres takiej rehabilitacji to 12 miesięcy. 

Mama otrzymuje najniższą emeryturę plus dodatki wiekowe. Nasze możliwości finansowe nie pozwalają na kontynuację leczenia i rehabilitacji po wypisie ze szpitala. Miesięczny koszt pobytu przekracza kwotę 10 000 złotych! A to nie wszystko, bo mama będzie potrzebowała specjalistycznego sprzętu rehabilitacyjnego – łóżka, wózka inwalidzkiego itp. Mieszkanie mamy również wymaga przystosowania do jej potrzeb po przebytym udarze. 

Mama jest ciepłą, pełną chęci do życia osobą. Wszyscy zawsze mogliśmy liczyć na jej pomoc w trudnych sytuacjach, nigdy jej nie odmawiała, teraz to ona potrzebuje naszej pomocy. Nikt nigdy nie jest gotowy na tak nagłą tragedię. My też nie byliśmy, ale zrobimy wszystko, by zapewnić mamie leczenie i warunki, których potrzebuje.

Rodzina