Pomóż mi przejść drogę od zależności do samodzielności...

Mam na imię Darek, niedawno skończyłem 39 lat. Zeszłoroczna Wigilia miała być spokojnym dniem spędzonym w rodzinnym gronie, jednak dla mnie los napisał inny scenariusz… Taki, którego nie chciałby przeżyć nikt.

Jest taki dzień, w którym radość wita wszystkich...  I tak właśnie zapowiadały się Święta Bożego Narodzenia. Niestety świat się na chwilę zatrzymał, kiedy uległem poważnemu wypadkowi komunikacyjnemu. Przechodząc przez przejście dla pieszych, zostałem potrącony przez samochód osobowy. Sprawca jechał na tyle „beztrosko” i z taką prędkością, jakby na pasach nikogo nie było. Niewiele pamiętam z przejazdu karetką, jedynie ból i strach co będzie dalej. 

Trafiłem do szpitala, gdzie zdiagnozowano u mnie rozległe obrażenia. Miałem złamane siedem żeber, obojczyk, kości podudzia prawego i lewego. Urazy te spowodowały, że od 24 grudnia moje ciało jest w stanie przyjąć jedynie pozycję leżącą i w ograniczonym stopniu, siedzącą. Utrata sprawności uzależniła mnie od pomocy innych osób i zredukowała mój świat do czterech ścian - najpierw szpitala, a obecnie - pokoju w moim mieszkaniu. 

Nie jestem w stanie samodzielnie się poruszać. Muszę wzmocnić mięśnie tułowia i nóg, uelastycznić blizny i walczyć, by spionizować ciało. Szansą na poprawę sprawności jest dla mnie kilkumiesięczny turnus rehabilitacyjny, który umożliwia stały pobyt w ośrodku z fizjoterapeutami i opieką ortopedyczną na miejscu. To niezbędny, ale kosztowny etap mojej rekonwalescencji, dlatego zwracam się z ogromną prośbą o wsparcie w zebraniu potrzebnych środków.

Chciałbym kolejne święta spędzić normalnie, w gronie najbliższych. Spraw, by nie były one rocznicą fatalnych zdarzeń. Razem musi się udać! 

Darek