Dominik Kubaty, 16 lat

Dominik swoją diagnozę usłyszał późno, dopiero w wieku 12 lat. Sytuacja rodzinna i pandemia znacznie przedłużyły cały proces, ale już w trakcie badań syn chodził na prywatne terapie i wizyty. Później dowiedzieliśmy się, że ma zespół Aspergera. 

Po długim okresie izolacji spowodowanej pandemią Dominik nie potrafił już odnaleźć się w społeczeństwie. Syn został zupełnie odrzucony przez rówieśników… Dominik zachorował na depresję, pojawiły się inne zaburzenia lękowe i zachowania kompulsywne. Syn ma ogromną fobię społeczną. Przez okrutne doświadczenia towarzystwo innych osób go paraliżuje, Dominik boi się ciemności i cierpi na bezsenność. Nasza historia jest trudna, czasami wydaje mi się, że to ponad nasze siły, ale nie możemy się poddać. 

Sytuacja zdrowotna syna była tak zła, musiałam zwolnić się z pracy — Dominik potrzebuje stałego wsparcia i opieki. Przez problemy z funkcjonowaniem społecznym i orientacją Dominik musiał zrezygnować ze swojej wymarzonej szkoły. Na szczęście znaleźliśmy miejsce, w którym syn może rozwijać swój potencjał i jednocześnie otrzymywać wsparcie ze względu na swoje szczególne potrzeby. Choć czasami bywa ciężko, wreszcie widzę uśmiech na jego twarzy. To dla mnie bezcenne…

Dominik potrzebuje dalszej stałej terapii, aby móc kontynuować swoją drogę po odzyskanie niezależności. Nasza sytuacja jest bardzo trudna, oprócz diagnozy syna borykamy się też z wielkimi trudnościami mieszkaniowymi. Dlatego będę wdzięczna za każdą, nawet najmniejszą pomoc. 

Mama, Marta