Moja córka wymaga całodobowej opieki. Pozostawienie jej samej sobie, niestety nie jest możliwe. Ma ponad 20 lat, ale nadal potrzebuje mnie w każdej codziennej czynności. Znoszę to już długo, bo bardzo ją kocham, ale jest coraz trudniej. Rok temu ja zachorowałam i cierpię… To cierpienie pomału odbiera mi możliwość opiekowania się córką!

Mam 41 lat i od ponad roku walczę z potwornym bólem kręgosłupa, który uniemożliwia mi normalne funkcjonowanie. Stwierdzono u mnie dyskopatię odcinka lędźwiowego. We wrześniu zeszłego roku przeszłam w związku z tym pierwszą operację. 

Niestety! Po dwóch miesiącach ból zaczął powracać. Doktor po konsultacji stwierdził, że konieczna jest kolejna operacja. Oczywiście możliwie jak najszybciej. Poinformował mnie również, że tym razem to nie będzie możliwe „od ręki”... 

Jak się szybko okazało, Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje takie operacje, ale! Oczekiwanie na zabieg to około 3 lata!

Ja nie mogę tyle czekać! Nie jest to spowodowane brakiem cierpliwości. Moje zmiany w kręgosłupie postępują i ból będzie coraz silniejszy. Jeśli będę zbyt długo zwlekać z operacją, zmiany będą nieodwracalne! A ból pozostanie ze mną do końca życia!

Jedyną szansą na całkowity powrót do zdrowia jest dla mnie natychmiastowa operacja. Zabieg przeprowadzony od razu nie będzie refundowany. Koszt operacji to 33 000 zł. Nie stać mnie na samodzielne sfinansowanie operacji, ponieważ nie mogę podjąć pracy...

Znalazłam się w sytuacji, w której nie widziałam już wyjścia. Dlatego zbieram się na odwagę i chociaż nie jest to dla mnie łatwe, proszę o pomoc. 

Jestem potrzebna mojej córce! Jej życie zależy ode mnie.  Z tak potwornym, pogłębiającym się bólem nie będę mogła jej pomóc… 

Ewa