Pomóż Fabiankowi obudzić się z koszmaru❗️Weprzyj jego terapię i rehabilitację❗️

Choć Fabian jest jeszcze małym chłopcem, nie może cieszyć się swoim dzieciństwem. Diagnozy, z którymi się zmaga, odebrały mu codzienność, jaką żyją jego rówieśnicy. Jego każdy dzień to walka o zdrowie, a każda noc przynosi nowe koszmary... Z głębi matczynego serca błagam o pomoc!

Jako roczny chłopiec Fabian poszedł do żłobka. Tam nauczycielki potwierdziły najgorsze obawy, które gnębiły mnie od jakiegoś czasu… Widziałam, że synek nie reaguje na swoje imię, nie utrzymuje z nami kontaktu wzrokowego, bywa agresywny wobec innych dzieci. Moje serce pękło, gdy usłyszałam, że to wszystko powoduje AUTYZM…

Niestety, spektrum to tylko niewielka część piekła, przez które przechodzi mój syn. Fabian potrzebuje intensywnej rehabilitacji ze względu na chore stópki. Synek chodzi wyłącznie na paluszkach, co sprawia mu ogromny ból. Szybko się męczy, więc na dłuższe spacery zawsze musimy zabierać wózek. Choroba odrywa go od życia przedszkolnego – nie może uczestniczyć w wycieczkach z innymi dziećmi. Zostaje sam w domu, podczas gdy inni cieszą się wspaniałymi atrakcjami…

Poczucie wykluczenia potęguje brak mowy. Fabian nie jest w stanie wyrazić swoich potrzeb, emocji, obaw… Nietrudno wyobrazić sobie, co czuje człowiek, który nieustannie jest niezrozumiany i odrzucany. Synek jest coraz bardziej nerwowy. W momentach frustracji uderza głową w meble i ściany. Mocno przytulam go po każdym ataku, a potem chusteczką ocieram krew z jego czoła. Moja dusza krwawi razem z nim...

Fabian potrzebuje specjalistycznej terapii, zwłaszcza logopedycznej, która pozwoli mu lepiej funkcjonować i dać szansę na komunikację ze światem. Bez niej nigdy nie wyrazi swoich potrzeb i uczuć. Rehabilitacja jest absolutnie niezbędna, by mógł być sprawny jak inne dzieci, by mógł choć trochę cieszyć się dzieciństwem.

Nie mogę dłużej patrzeć na cierpienie mojego dziecka... Na jego krew, łzy i bolesne krzyki! Potrzebuję Waszej pomocy, by wyrwać Fabiana z tego koszmaru i dać mu szansę na szczęśliwe dzieciństwo.

Klaudia, mama