Filip nie miał jeszcze dwóch lat, kiedy jego rozwój nagle zaczął zwalniać, a wręcz się cofać. Zdawało się, że już mogę zapomnieć o trudnych, ostatnich chwilach ciąży i lęku o życie synka. Jednak każde kolejne chwile były dla nas jak kubeł zimnej wody.

Pierwszym niepokojącym objawem okazał się regres mowy i brak reakcji na imię, a także lęk przy nowych dźwiękach i krzyk bez powodu. Wszystkie wypracowane umiejętności, które do tej pory posiadał Filipek, zaczęły zanikać. Mowa ustała, a mój syn coraz bardziej znikał w otchłań, która utrudniała nam kontakt.

Po roku pełnym fizjoterapii oraz wielu konsultacji:  SI, logopedycznych i terapeutycznych, a także braku większych rezultatów w końcu udało nam się dostać z synem do poradni psychologiczno-pedagogicznej.  Po 3. roku życia w końcu zdiagnozowano autyzm i całościowe zaburzenia rozwojowe.

Nasz synek ma już 4 lata. Jest daleko w tyle i coraz dalej odbiega rozwojem od swoich rówieśników. Obecnie funkcjonuje jak roczne dziecko i nawet nie potrafi samodzielnie założyć sobie skarpetek. Nie mogę spuścić go z oka, ponieważ nie rozumie zagrożenia i konsekwencji swoich czynów czy zachowań. Jest w 100% zależny ode mnie… Jego dzieciństwo to ciągła nauka, rehabilitacja, wizyty u terapeutów. Mimo wielu godzin zajęć efekty są minimalne. Nie wiemy, czy kiedykolwiek będzie samodzielny. 

Autyzm jest zaburzeniem, które trwa całe życie. Z autyzmu się nie wyrasta. Jednocześnie wczesna diagnoza i działania terapeutyczne, niwelujące problemy wynikające z tego zaburzenia są niezbędne w celu zapewnienia jak najlepszego rozwoju dziecka. Ponoć ok. 15% dzieci z zaburzeniami spektrum wiedzie samodzielne dorosłe życie. Wysoko funkcjonujące osoby z autyzmem mogą pracować czy zakładać rodziny. Jednak nieleczony autyzm jest przyczyną ciężkiej niepełnosprawności.

Postawa Filipa cechuje się globalnym obniżeniem napięcia mięśniowego, co wpływa zarówno na wydolność, jak i postawę ciała. Ma także problemy z dyspraksją rozwojową, czyli neurofizjologiczną trudnością z planowaniem i wykonywaniem ruchów, zarówno w zakresie dużej, jak i małej motoryki. Występują również zaburzenia układu przedsionkowego, które wpływają między innymi na planowanie motoryczne, koordynację wzrokowo-ruchową, a także percepcję słuchową oraz ruchy gałek ocznych. 

Filip wymaga opieki terapeutów, specjalistów, specjalistycznej diety, dostosowania otoczenia do jego potrzeb i ćwiczeń w domu. Posiada orzeczenie o niepełnosprawności, jest niesamodzielny i potrzebuje wsparcia w codziennym funkcjonowaniu. Dlatego jedno z nas musiało zrezygnować z pracy, aby sprawować stałą opiekę nad synem. 

To, co mu dajemy to dużo, lecz wciąż za mało by powiedzieć, że dostaje wszystko, czego potrzebuje i na co zasługuje. To dlatego jesteśmy tutaj i prosimy Cię o pomoc. Nie chcemy, by nas syn znikał sam w swoim świecie…

Rodzice

Kwota zbiórki jest szacunkowa

FB Licytacje dla Filipka Chrzanowskiego