Wszystko zaczęło się od kontuzji nogi. W najczarniejszych snach nie spodziewałabym się, że to początek naszej dramatycznej walki o życie ukochanej córki. Los wystawił nas na próbę. Próbę miłości, wytrwałości, siły, determinacji, odwagi. Myślę, że zdaliśmy egzamin. Najcięższy w naszym życiu.

Gabrysia podczas lekcji WF’u została uderzona kijem hokejowym w piszczel. Noga spuchła, a ból nie odpuszczał, dlatego od razu udaliśmy się na SOR. Tam lekarz uspokoił nas, że gdyby noga była złamana, to Gabi nie doszłaby do gabinetu o własnych siłach. Odradził badanie RTG i zalecił okładanie nogi lodem. Ból na szczęście mijał.

Niestety niedługo później córeczka ponownie, dwukrotnie uderzyła się w nogę. Za każdym razem towarzyszyły jej te same dolegliwości, nieznośny ból i opuchlizna, które nie mijały. W końcu dostaliśmy skierowanie na badanie RTG,  które wykazało, że coś znajduje się w kości piszczelowej.

Lekarz podejrzewał najgorsze, dlatego od razu skierował nas do szpitala ortopedycznego, na oddział chirurgii i onkologii. Badanie rezonansem wykazało zmianę złośliwą. Serce biło nam już wtedy dwukrotnie szybciej, ale nadal wierzyliśmy, że to tylko pomyłka i nie usłyszymy tej tragicznej wiadomości. Rzeczywistość okazała się inna. 

W szpitalu w Warszawie lekarze zdiagnozowali u Gabrysi nowotwór złośliwy kości piszczelowej. U naszej małej, 13-letniej wtedy córeczki. Byliśmy przerażeni. Świat w ułamku sekundy się zatrzymał. Pojawił się ogromny strach, wszystkie marzenia Gabi przeminęły. Myślała jedynie o tym, co ją czeka i jak ciężką WALKĘ będzie musiała stoczyć z tak groźnym przeciwnikiem. Została zakwalifikowana do leczenia chemioterapią. Lekarz poinformował nas o wszystkich skutkach ubocznych, jakie niesie za sobą leczenie. Naszemu małemu dziecku groziła śmierć. 

Zbudowaliśmy wokół siebie tarczę ochronną. Nie rozmawialiśmy nawet z najbliższymi, wszystkie siły wkładaliśmy w działanie i w walkę. Strach był coraz większy… Gabi radziła sobie świetnie, ale widzieliśmy w jej oczach przerażenie. Tak bardzo baliśmy się prowadzić ją w stronę drzwi, za którymi może już nic nie być. Nasza córka miała w sobie tyle siły, że sama obcinała sobie wypadające garściami włoski. A nam pękały serca.

Obecnie Gabi jest po dziewięciu cyklach chemioterapii, przeszła trzy biopsje guza kości piszczelowej, oraz biopsję węzła chłonnego w pachwinie, który został usunięty. W marcu 2023 roku została przeprowadzona operacja wycięcia guza kości piszczelowej i rekonstrukcja kości protezą poresekcyjną. Po operacji otrzymała jeszcze pięć cykli chemioterapii. 

Myśleliśmy, że wychodzimy na prostą, Gabrysia świetnie sobie radziła i wracała do zdrowia. Wtedy los zadał jej kolejny cios. Poślizgnęła się i złamała nogę. Rehabilitacja musiała zostać wstrzymana, przez co córka musi uczyć się wszystkiego od nowa. Czeka ją bardzo długa, intensywna i bolesna rehabilitacja. Jej miesięczny koszt to aż 6 tysięcy złotych. 

Ta okrutna choroba zabrała nam już zbyt wiele. Leczenie Gabi pochłonęło wszystkie oszczędności. Musieliśmy z dnia na dzień przeprowadzić się do Warszawy – córeczka ze względu na powikłania po chemioterapii i konieczność przetaczania krwi bardzo często trafiała do szpitala. Funkcjonowaliśmy na takiej dawce adrenaliny i strachu, że nie wiele pamiętamy z tego okresu. Ale jesteśmy pewni, że zrobimy wszystko, by córka nigdy więcej nie grała w tak niebezpieczną grę oko w oko ze śmiercią. 

Jaka jest Gabi? Niezwykle silna, wytrwała, odważna. Stoczyła nierówną walkę z najgorszym, nieustępliwym wrogiem. I wygrała. Ale nadal potrzebuje pomocy. Potrafisz przejść obojętnie? Błagamy, pomóż, jej zdrowie jest dla nas najważniejsze.

Rodzice Gabrysi