Mam na imię Galyna i mam 58 lat. Do tej pory myślałam, że trzymam moje życie w garści i w pełni je kontroluje. Jako spełniona żona i  babcia trójki wnuków cieszyłam się emeryturą. Nie myślałam, że los wystawi mnie na taką próbę. 

Nie sądziłam, że w jednej chwili, będę musiała rozpocząć najcięższą walkę, jaką kiedykolwiek przyszło mi stoczyć.

Lekarze wykryli u mnie nowotwór złośliwy jajników. Już drugi rok walczę o życie. Swoje leczenie rozpoczęłam w Ukrainie, gdzie zostałam zoperowana i przeszłam 9 cykli chemioterapii.

Niestety niedawno dowiedziałam się o wznowie. Przebywam obecnie w Polsce, gdzie chcę po raz kolejny stawić czoła swojemu przeciwnikowi. 

Jednak nie mam na to wystarczających środków. Okazuje się, że szansą na wygraną jest nierefundowany lek. Utrzymuję się tylko z emerytur, co zdecydowanie nie pozwoli na pokrycie kosztów leczenia. 

Nigdy nie myślałam, że w moim życiu przyjdzie taki moment, w którym będę musiała prosić o wsparcie. Dziś jednak nie mam innego wyboru.

Chcę być zdrowa nie tylko dla siebie, ale przede wszystkim dla moich bliskich i ukochanych wnucząt.

Proszę, to nie czas, by się żegnać. Chcę żyć i dalej spełniać się w roli babci!

Galyna