Moja kochana mama przez lata pracowała na rzecz innych osób, służyła im pomocą i oddaniem. Ludzie o niej pamiętają, ale ona sama zapomina kim jest, kim była oraz ile dobrych rzeczy zrobiła w swoim życiu!

Choroba Alzheimera. Przykro mi patrzeć, jak moja własna mama nie zawsze wie, co się wokół niej dzieje. Nie mam też pewności czy zawsze mnie poznaje. Czasem kontakt z nią jest bardzo dobry, jednak zdarza się, że coraz częściej jej świadomość jest gdzieś daleko, tam, gdzie nie mam dostępu

Alzheimer postępuje i prowadzi coraz bardziej do otępienia mózgowego – utraty pamięci, zdolności uczenia się i myślenia.  Ta przewlekła neurozwyrodnieniowa choroba mózgu powoduje zanik komórek nerwowych, co niestety jest nieodwracalne!

Od 12. lat walczymy z wrogiem, który odbiera mamie wspomnienia. Jej stan staje się coraz gorszy, co prowadzi do tego, że musimy zapewnić jej całodobową opiekę. Nie jest to łatwe, ciężko jest mi podjąć tak ważną decyzję. Jednak nie mam wyboru. Dla dobra mamy, pobyt w domu opieki wydaje się najlepszym rozwiązaniem. Obecni tam lekarze, pielęgniarki i wykwalifikowani specjaliści zapewnią jej nie tylko bezpieczeństwo, ale także odpowiednią i najlepszą medyczno-terapeutyczną pomoc. 

Za każdą formę pomocy finansowej będę bardzo wdzięczny. Choć samemu jest mi ciężko z tą świadomością wiem, że obecnie jest to najlepsza forma pomocy mojej mamie. 

Marek, syn