By SM nie zabrało radości życia do reszty...

Zawsze przy mnie była. Troszczyła się, służyła dobrym słowem, czuwała przy moim łóżku, kiedy byłam chora. Teraz to ja nie mogę spać, kiedy widzę, jak się męczy. Kiedy widzę, że jej stan każdego dnia się pogarsza. Że choroba zabiera mi mamę...

SM - dwie litery, które niszczą życie naszej rodziny. Cichy zbrodniarz, który przychodzi zupełnie znienacka, żeby kawałek po kawałku zabierać choremu sprawność i uwięzić go we własnym ciele. Mama kiedyś aktywna, energiczna, dziś ledwo się rusza. Codzienne czynności są dla niej nadludzkim wysiłkiem. Widzę, jak cierpi i pęka mi serce. Tak bardzo chciałabym jej pomóc. Sama jednak niewiele mogę zrobić... Dlatego zwracam się do Ciebie! Nadzieję na przezwyciężenie skutków tej straszliwej choroby daje lek. Bardzo drogi lek. Proszę, pomóż nam!

Kinga - córka Haliny