25. tydzień ciąży to stanowczo za wcześnie, by bezpiecznie przyjść na świat, stanowczo za wcześnie, by wyjść z tego obronną ręką. 640 gramów to waga tak niska, że aż trudna do wyobrażenia.

Pamiętam, jak bardzo się bałam, patrzyłam na moją maleńką dziewczynkę, na każdą delikatną część jej ciałka, bojąc się, że każdy dotyk jest w stanie wyrządzić jej krzywdę. Ina walczyła i wygrała najważniejszą walkę, walkę o życie. 

Dziś nic tak bardzo mnie nie cieszy, jak każdy postęp mojej córeczki. Ina ma dwa latka, ale nie rozwija się tak, jak inne, zdrowe dzieci w jej wieku. Od czerwca zmieniliśmy plan rehabilitacyjny. Córeczka uczęszcza na zajęcia metodą Vojty. Zauważyliśmy już efekty. Stan zdrowia Iny bardzo się poprawił. Córeczka zaczęła też bardziej interesować się światem. Oprócz tego próbuje samodzielnie siadać, raczkuje.

Sporym problemem jest jednak sztywna miednica, która utrudnia dalsze postępy. Ina ma również kłopoty z dalszym utrzymywaniem pozycji siedzącej. Dodatkowo potrzebna jest opieka neurologopedy oraz systematyczne wizyty logopedyczne, ponieważ córka jeszcze nie mówi, tylko gaworzy. 

Brat Iny ma 12 lat, ale w związku z nieustanną walką siostry jego dzieciństwo nie przypomina pięknej bajki. Tak wiele czasu poświęcam Inie i choć Kacper jest bardzo wyrozumiały, wiem, że marzy o tym, by móc spędzać czas tak, jak jego rówieśnicy. 

Dziś ponownie proszę Was o wsparcie. Leczenie, rehabilitacja, kolejne turnusy, i sprzęt medyczny to koszty, które są trudne do udźwignięcia. Proszę o pomoc, by trudny początek zamienić w piękną przyszłość!

Roksana - mama Iny

Wesprzyj Inę poprzez licytacje