Nie da się tak po prostu uwolnić od bolesnych wspomnień z tego dnia. Wypadek, który wydarzył się już tyle lat temu wciąż przewija się w mojej pamięci niczym najgorszy koszmar, z którego nie mogę się wybudzić. Takie chwile wydarzają się zawsze niespodziewanie. Wiem, że nie da rady już cofnąć czasu i zmienić scenariusza, który napisało dla mnie życie, ale teraz staram się chociaż napisać własnymi siłami kolejne rozdziały, takie, w których na pierwszy plan zamiast żalu i rozpaczy wysuwa się nadzieja…

Jechałem motocyklem, gdy na skręcie wpadłem w poślizg i silnik przewróconego pojazdu dosłownie przygniótł mi nogę. Niestety nie udało się jej już uratować. Gdy znalazłem się już w szpitalu lekarze nie widzieli już innego wyjścia, dlatego amputowano mi uszkodzoną kończynę poniżej uda. 

Po tym wszystkim nie mogłem podjąć pracy. Moja żona została sama z obowiązkami w gospodarstwie. Mamy trójkę dzieci, dla których oddalibyśmy wszystko. Chciałbym znów zagrać z synami w piłkę nożną, spędzić czas z ukochaną córką, bez przeszkód pielęgnować swoją pasję - wędkarstwo. Chciałbym po prostu żeby było jak dawniej, żeby wszystko wróciło do normy. Szansę na to daje zakup specjalistycznej protezy oraz rehabilitacja, które pozwoliłaby mi odzyskać sprawność i samodzielność.

Nie mamy jednak tylu środków, aby moje marzenie mogło stać się rzeczywistością. Codzienne koszty utrzymania są dla nas wysokie, a co dopiero koszty specjalistycznego sprzętu medycznego, czy opłacenie niezbędnej rehabilitacji. Wiem jednak, że bez tego nie będę mógł funkcjonować tak, jak bym chciał, a bardzo mi na tym zależy, dlatego z całego serca proszę Was o wsparcie! 

Ireneusz