„Być może dla świata jesteś tylko człowiekiem, ale dla niektórych ludzi jesteś całym światem”

Kuba to nasz starszy syn. Zawsze pełny energii, radości, służący pomocą rodzinie i innym. Szczególnie uwidaczniał ją, będąc druhem ochotniczej straży pożarnej. Od dziecka marzył o tym, by zostać strażakiem. 

Mundur, służba, to coś, co nakierowało jego plany życiowe. Postanowił wstąpić do wojska. Jego marzenie spełniło się i z końcem października 2022 złożył przysięgę i został pełnoprawnym żołnierzem w 32. Bazie Lotniczej w Łasku. Szczęśliwy jak nigdy dotąd, pełny uśmiechu, opowiadający o swoich planach. Nowa perspektywa szkolenia i rozwoju w ramach służby w wojsku. Rozpoczęcie budowy własnego domu. Wszystko układało się jak w pięknej opowieści. 

Niespodziewanie całe jego życie zmieniło się diametralnie. Ze zdrowego, pełnego sił, młodego chłopaka stał się osobą walczącą o życie. 9 grudnia 2022 roku Kuba doznaje ciężkiego udaru pnia mózgu i móżdżka. Lekarze podejmują decyzję o operacji. Zabieg udaje się. Kuba żyje, ale jego stan określono jako krytyczny. Dla nas, rodziny, przyjaciół był to szok i niedowierzanie. 

Początkowo lekarze nie dawali mu zbyt dużych szans na wybudzenie ze śpiączki. Konsekwencją udaru było porażenie czterokończynowe. Dodatkowo stwierdzono ciężkie zapalenie płuc. Kuba podłączony do respiratora, uwięziony we własnym ciele i walczący o życie. 

Po kilkunastu dniach następuje próba wybudzenia ze śpiączki. Udaje się i Kuba otwiera oczy. Rozpoczyna się dla niego i dla nas największe wyzwanie w życiu. Nasz syn spędził na oddziale intensywnej opieki medycznej prawie 3 miesiące. Przez 3 tygodnie podłączony był do aparatury wspomagającej oddychanie. 

Dzięki dużej pracy lekarzy, ogromnej woli życia i chęci odzyskania sprawności, stan Kuby z tygodnia na tydzień zaczął się powoli poprawiać. Radość jednak nie trwała zbyt długo. Nasz syn zaczął stawać się słabszy, wyniki badań pogorszyły się, sugerując możliwość wystąpienia sepsy. 

Kolejny raz Kuba pokazuje swój charakter i walczy. Po kilku tygodniach wyniki stabilizują się i jego stan zaczyna się poprawiać. Jego młody wiek, silny organizm, upór w dążeniu do celu i niepoddawanie się w tej sytuacji dają bardzo duże szanse na odzyskanie pełnej sprawności ruchowej.

Obecnie nasz syn przebywa na oddziale rehabilitacyjnym w szpitalu. Kuba zaczyna stawiać pierwsze kroki i robi niesamowite postępy. Z każdym dniem powoli odzyskuje utraconą sprawność. Lekarze dają mu duże szanse na powrót do zdrowia, co tylko dodaje mu sił do dalszej walki. 

Dziś jesteśmy niesamowicie wdzięczni, że pomimo początkowych bardzo złych rokowań, Kuba wygrał walkę o życie. By jednak mógł odzyskać to, co zabrał mu udar, potrzebuje bardzo kosztownej, intensywnej i ciągłej rehabilitacji. Jej wartość jest dla niego bezcenna, jednakże przewyższa nasze możliwości finansowe. W związku z tym zwracamy się do ludzi dobrej woli o pomoc w dalszej rehabilitacji Kuby. Każdy jej dzień to szansa dla Kuby, by stanął z powrotem na własnych nogach.

Rodzice Kuby

Kwota zbiórki jest szacunkowa