Jakub Lipiec, 5 lat

Kiedy nasz synek przyszedł na świat, rozwijał się zupełnie zwyczajnie, nic nie wskazywało, że w pewnym momencie nasza codzienność tak bardzo się zmieni. Z czasem zaczęliśmy jednak zauważać, że coś jest inaczej, a pierwszym sygnałem był brak kontaktu wzrokowego i ciągłe kręcenie się w kółko, którego nie potrafiliśmy zrozumieć.

Po wizycie u psychologa usłyszeliśmy podejrzenie autyzmu, a kolejne konsultacje lekarskie tylko potwierdziły tę diagnozę. Nasz synek trafił do specjalnej pięcioosobowej grupy, bo nie potrafił odnaleźć się wśród rówieśników ani bawić się z innymi dziećmi, a miejsca takie jak bawialnie były dla niego zbyt stresujące. Choć każdego dnia uczymy się jego świata, to wciąż pełni jesteśmy lęku o to, jak będzie wyglądać jego przyszłość i czy damy radę zapewnić mu wszystko, czego naprawdę potrzebuje. Rehabilitacje, terapie i specjalistyczne wsparcie pochłaniają ogromne środki, które coraz częściej przekraczają nasze możliwości. Widzimy jednak, jak bardzo te zajęcia mu pomagają, jak powoli otwiera się na świat i jak ważne jest, by nie przerywać tej drogi. Jego największym ukojenie są dinozaury, potrafi zatopić się w swoim małym jurajskim świecie, który daje mu spokój, poczucie bezpieczeństwa i radość, jakiej nie znajdują inne miejsca. Chcemy zrobić wszystko, by jego życie było choć odrobinę łatwiejsze, by znalazł swoje miejsce wśród dzieci i by mógł rozwijać się na miarę swoich możliwości.

Dlatego prosimy o wsparcie, które da naszemu synkowi szansę na lepszy start i przyszłość bez lęku. Dziękujemy z całego serca za każdy gest dobroci, za każdą cegiełkę, która pozwala nam walczyć o jego jutro.

Rodzice