Wszystko zaczęło się około drugich urodzin Jasia. Bardzo czekaliśmy na moment, gdy zacznie chodzić, lecz synek nadal poruszał się jedynie na kolanach. Czuliśmy, że coś jest nie tak i zdecydowaliśmy, że musimy zacząć działać… Kolejni specjaliści uspokajali nas jednak, mówiąc, że na wszystko jeszcze przyjdzie czas i nie ma podstaw do obaw. Niestety, okazało się, że nasz niepokój był słuszny. Usłyszeliśmy diagnozę, która rozdarłaby serce każdego rodzica…

Po wielu długich miesiącach wizyt, badań i diagnostyki u naszego synka stwierdzono dziecięce porażenie mózgowe – kurczowe porażenie obustronne. Okazało się, że to właśnie ono powoduje trudności Jasia i brak chodzenia. Z czasem zaczął próbować stać, jednak robił to jedynie na palcach, nie był w stanie postawić na podłodze całych stóp. 

Ze względu na późną diagnozę synka musieliśmy działać bardzo szybko, by nie dopuścić do dalszego opóźnienia rozwoju ruchowego. Na badaniu RTG dowiedzieliśmy się, że u Jasia występuje zanik mięśni i niezbędne będzie podjęcie leczenia polegającego na wstrzykiwaniu botuliny w zaatakowane przez chorobę obszary. Po tych iniekcjach kończyny musiały być następnie gipsowanie na kolejne dwa tygodnie.

Dzięki takiej formie leczenia i regularnej nieprzerwanej rehabilitacji udało się nam wywalczyć pierwsze kroki synka – staje już na całych stopach. Robi to nadal nieporadnie, przy chodzeniu często się przewraca, ale widzimy, jak bardzo jesteśmy w stanie mu pomóc i jak wiele może osiągnąć dzięki terapii. 

Niestety, koszt prywatnej rehabilitacji jest wysoki i bardzo obciąża nasz domowy budżet. Jaś ma jeszcze troje starszego rodzeństwa. Długo staraliśmy się unieść kwestie finansowe samodzielnie, jednak jest nam niezmiernie ciężko. Nie podejrzewaliśmy nigdy, że będziemy rodzicami dziecka o tak ogromnych potrzebach w zakresie rehabilitacji i leczenia jak Janek.

Dodatkowo rozwój mowy i intelektualny u naszego synka jest opóźniony względem jego rówieśników. Nie mówi, nadal korzysta z pamperów, ponieważ nie jest w stanie sygnalizować potrzeb fizjologicznych. Za każdym razem musimy domyślać się, czego potrzebuje Jaś. 

Tak jak każdy rodzic chcemy, dla naszego dziecka tego, co najlepsze. W przypadku Jasia rehabilitacji i leczenie są kluczowe dla jego dalszego rozwoju. Nie możemy czekać, aż zaoszczędzimy na nie środki, ponieważ z czasem może okazać się, że nie jesteśmy w stanie nadrobić już braków Janka. Prosimy, wspólnie możemy dać mu nadzieję na rozwój i lepszą przyszłość. Nie możemy znieść myśli, że ze względów finansowych może stracić tę szansę…

Rodzice Jasia