Choroba sparaliżowała TWARZ i CIAŁO Julii❗️Pomocy❗️

Moja Julcia zawsze była bardzo uśmiechnięta, nawet kiedy było jej ciężko sobie z czymś poradzić. Ale w grudniu nagle zaczęła się dziwnie czuć. Najpierw był ból mięśni, a potem z czasem w ogóle przestała się poruszać! Do tego partiami doszedł paraliż twarzy.

Przestała jeść, mówić, uśmiechać się… nadal nie potrafi tego do końca zrobić. W końcu popadła w głębszą depresję i anemię. Trafiliśmy kolejno do szpitala w Dąbrowie Górniczej, a po kilku dniach bez progresu do Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka. 

Tam na oddziale neurologicznym po wielu badaniach, tomografii, rezonansach, punkcji, wlewach, antybiotykoterapii i wielu innych otrzymaliśmy diagnozę – neuroborelioza.

W tamtym momencie Julcia już sama nie chodziła, miała zawroty głowy, nawet powieki się już nie domykały. Zaraz po Świętach pojechaliśmy na oddział rehabilitacji neurologicznej, gdzie jesteśmy do dzisiaj. Julcia ma tutaj codzienne zabiegi i terapie, które mają pomóc jej odzyskać władzę w ciele.

Nadal ma problemy z mową, nie ma mimiki twarzy, nie jest w stanie okazywać emocji i przez to izoluje się od ludzi. Nawet nie wyobrażam sobie, jak ciężko jest jej poradzić sobie z tą sytuacją.

Julia jest bardzo uzdolniona, uczęszczała do liceum plastycznego, a teraz straciła ochotę na cokolwiek. Bardzo chciałabym ją wesprzeć, pomóc jej przez to przejść, ale w obliczu choroby potrzebne są środki na leczenie, których nie mamy…

Potrzebujemy wsparcia psychologicznego, zakupu tabletu do edukacji domowej, sprzętu do masażu sparaliżowanych części ciała i twarzy, rehabilitacji, fizjoterapii… wszystko po to, by Julcia nabrała sił, by zaczęła jeść.

Wszystko przyszło na nas nagle. Nigdy nie musiałam prosić innych o pomoc, ale teraz bardzo proszę. Nie dam rady sobie sama poradzić, nie mogę zostawić Julci samej w tym wszystkim. Bardzo wierzymy, że jej stan się zacznie kiedyś poprawiać. Tylko proszę o trochę pomocy.

Anita, mama